Onlangs werd mij gevraagd Het Solarkompas te lezen en te recenseren. Het boek sprak mij wel aan en zo gezegd, zo gedaan. Ondanks de informatie die ik over het boek had, wist ik toch niet precies wat ik moest verwachten van het boek. De cover deed mij een beetje denken aan een fantasyverhaal. Na het boek gelezen te hebben klopt dat misschien ook wel een beetje, maar het is meer dan dat…
Het eerste hoofdstuk van Het Solarkompas speelt zich af in Egypte, 2566 voor Christus. In dit hoofdstuk kom je te weten hoe het artefact verloren is geraakt. Daarna wordt er een sprong in de tijd gemaakt en belanden we in Canada in het jaar 2012. We maken kennis met Glenn en het drama wat hij meemaakt. Een hartverscheurend drama waardoor je als lezer al meteen een zwak voor Glenn krijgt. In dit boek is de hoofdrol aan Glenn toebedeeld, Glenn is als het ware de uitverkorene.
Wat mij al snel opviel was de poëtische, gedetailleerde en beeldende schrijfstijl. Het koste mij weinig moeite om datgene wat ik las voor me te zien en deze levendige beelden door mijn hoofd te laten spoken. Het voelde alsof ik middenin een film zat en alles van dichtbij meemaakte. Een film waarin de nodige ruimte is om de fantasie te laten spreken en waarnaar je moet blijven kijken.
‘Het witte, heldere licht in de verte werd duidelijker, feller, bijna tastbaar. Het verlangen om er door omringd te worden, was onweerstaanbaar en intens. Het was zuiver wit licht puur. Geen pijn meer, geen angst, geen twijfel.’
Het Solarkompas is een spannende thriller met veel avontuur in een filmische setting maar dat niet alleen. In dit spannende verhaal zit ook een boodschap naar ons allen verweven. Een duidelijke boodschap dat de mensheid al jaren verkeerd omgaat met de Aarde. Het boek verteld over Nikola Tesla, een uitvinder die mij tot nu toe onbekend was. Deze uitvinder heeft de industriële revolutie ingeluid en had dé oplossing om energie voor iedereen schoon en gratis aan te bieden. Maar gratis kon natuurlijk niet, er moest aan verdiend worden. Als de overheid van Amerika hem was blijven steunen had de mensheid nu niet al die problemen met het milieu gehad. Doordat materialisme het belangrijkste is geworden, vernietigd de mensheid de Aarde.
Met andere woorden, wat dit boek wil zeggen is dat er weer meer respect voor de natuur en alles er omheen moet komen. Dat wij anders moeten gaan denken. Niet het materiële is belangrijk, maar deel, heb lief, leef met respect voor en in de natuur.
‘Je lichaam, je omgeving en alle luxe die je om je heen verzameld hebt, kunnen je je goed laten voelen. Maar als je geest de verkeerde perceptie heeft, kun je jezelf te gronde richten…’
Voor wie graag een spannend boek leest, maar ook de nodige diepgang zoekt in dat boek, kan ik Het Solarkompas zeker aanraden. Een combinatie tussen spanning, avontuur en een wijze levensles.