Populistenjagers
Een actuele politieke roman
- Auteur
-
Herman Geertsen
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 22 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Populistenjagers is een actuele, politieke roman met Venetië als decor. Hoofdpersoon Marc Kusters raakt betrokken in Italiaanse en Europese plannen van populistische en neo-fascistische groepen die een coup willen plegen. In contacten met de bibliothecaris van de beroemde Biblioteca Marciana wendt hij voor een boek te willen schrijven over zijn voorgeslacht. Dat gaat terug tot een zeventiende eeuwse doge. Marc wordt verliefd op Maria, de ex van de bibliothecaris. Zowel de bibliothecaris als diens broer, burgemeester van Venetië, spelen ook een belangrijke rol in de onderwereld. Samen met lokale vrienden ontrafelt Marc het boven- en ondergrondse politieke ‘spel’.
Over de auteur
"Als sociale wetenschapper en journalist heb ik mij altijd geïnteresseerd in de politiek. Ik ben ervan overtuigd dat een roman, fictie, ertoe kan bijdragen om de dagelijkse werkelijkheid op een andere manier te gaan zien. Omdat ik ook verknocht ben aan Venetië – en bijna iedereen die stad een beetje kent - leek het mij interessant een politieke roman te schrijven waarin die stad het decor vormt. Spanning en erotiek mogen dan natuurlijk niet ontbreken."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402217926 / 978-94-022-1792-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 26-06-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 222
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ze betreden een tweede ruimte, een soort kapel. (...)
In de hoek bevindt zich een hekje rond een stenen trap. Ernaast vergaderen kakkerlakken. Een muffe lucht stijgt op uit het trapgat, verdringt de geur van wierrook. Veel spinrag. (...)
De crypte. Zijn ogen moeten wennen aan nog minder licht als hij onder aan de trap is gekomen.
Girolamo houdt zijn pas in, draait zich naar hem om en gebaart voorzichtig te lopen, wijzend op de stapstenen. Op de vloer staat een laag water. Hij loopt nu vlak achter zijn gids. Hun stappen galmen door de ruimte. Aan de weerkaatsing van het geluid te horen moet die groot zijn.
Girolamo staat zo plotseling stil dat hij wankelt, een stapsteen mist en met een voet in het water belandt, bijna uitglijdt. Girolamo grijpt hem nog net op tijd vast. Het water is koud en reikt tot boven zijn enkel. Hij huivert, kijkt zijn gids aan en kan diens blik nauwelijks onderscheiden. Samen zetten ze nog enkele stappen. Hij voelt een giechel opkomen; houdt zich in.
Enkele meters voor hen knipt iemand een lamp aan. Hij schrikt. De giechel ontsnapt. Hij wil sorry zeggen, maar opnieuw gebaart Girolamo hem te zwijgen.
Langzaam lopen ze door in de richting van het licht, (...)
Het licht blijkt afkomstig van een zaklantaarn in de hand van een man die zich nauwelijks hoorbaar voorstelt als Claudio. Hij wijst hen op een verhoging waarop een aantal kisten staat, zo te zien van kunststof, een soort Tupperware-in-het-groot met geribbeld oppervlak. Een ervan is open. Hij neemt er een plastic zak uit, peutert er behoedzaam een plakbandje af en haalt een kledingstuk tevoorschijn. Het is onmiskenbaar een uniformjas, zwart.
Als Claudio het licht van de zaklantaarn op de kraag richt, schrikt Marc .
In de hoek bevindt zich een hekje rond een stenen trap. Ernaast vergaderen kakkerlakken. Een muffe lucht stijgt op uit het trapgat, verdringt de geur van wierrook. Veel spinrag. (...)
De crypte. Zijn ogen moeten wennen aan nog minder licht als hij onder aan de trap is gekomen.
Girolamo houdt zijn pas in, draait zich naar hem om en gebaart voorzichtig te lopen, wijzend op de stapstenen. Op de vloer staat een laag water. Hij loopt nu vlak achter zijn gids. Hun stappen galmen door de ruimte. Aan de weerkaatsing van het geluid te horen moet die groot zijn.
Girolamo staat zo plotseling stil dat hij wankelt, een stapsteen mist en met een voet in het water belandt, bijna uitglijdt. Girolamo grijpt hem nog net op tijd vast. Het water is koud en reikt tot boven zijn enkel. Hij huivert, kijkt zijn gids aan en kan diens blik nauwelijks onderscheiden. Samen zetten ze nog enkele stappen. Hij voelt een giechel opkomen; houdt zich in.
Enkele meters voor hen knipt iemand een lamp aan. Hij schrikt. De giechel ontsnapt. Hij wil sorry zeggen, maar opnieuw gebaart Girolamo hem te zwijgen.
Langzaam lopen ze door in de richting van het licht, (...)
Het licht blijkt afkomstig van een zaklantaarn in de hand van een man die zich nauwelijks hoorbaar voorstelt als Claudio. Hij wijst hen op een verhoging waarop een aantal kisten staat, zo te zien van kunststof, een soort Tupperware-in-het-groot met geribbeld oppervlak. Een ervan is open. Hij neemt er een plastic zak uit, peutert er behoedzaam een plakbandje af en haalt een kledingstuk tevoorschijn. Het is onmiskenbaar een uniformjas, zwart.
Als Claudio het licht van de zaklantaarn op de kraag richt, schrikt Marc .
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek