Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Ooit had ik twee borsten.

Auteur

Martine Claessens

Uitvoering
Hardcover
Prijs
17 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Vijf tot tien werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

In dagboekvorm wordt de innerlijke strijd van het aanvaardings- en verwerkingsproces van een jonge borstkankerpatiënte zeer concreet en persoonlijk beschreven. Op een delicate wijze, met een eigen stijl, worden intense gevoelens, indrukken en ervaringen op een realistische, serene en waardige manier uitgedrukt. Door de enorme doorzettingskracht en overlevingsdrang, de begeleiding van medisch personeel, het begrip en de steun van partner, familie en échte vrienden, wordt de zoektocht naar innerlijk evenwicht bereikt, zelfs met een positieve blik op de toekomst. Een ontroerend verhaal van een moedige vrouw in een voor haar en haar jonge gezin chaotische periode.

Over de auteur

"Als een jonge vrouw en moeder word ik me er bij de diagnose van borstkanker onmiddellijk van bewust, dat mijn leven en dat van mijn gezin ingrijpend zal veranderen. In een dagboek noteer ik de evolutie en verwerking van mijn ziekteproces. Reeds jaren ben ik werkzaam als medische secretaresse in het St. Jozefziekenhuis te Malle. Na een lange periode van behandeling en herstel word ik verwelkomd in het team van het oncologisch daghospitaal."

Productinformatie

ISBN
9789088347207 / 978-90-883-4720-7
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
13-02-2009
Taal
Nederlands


Uitvoering
Hardcover
Pagina's
78
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

..."Wat is nu een borst als je er je gezondheid mee kan terugkopen?" Met mijn verstand weet ik dat ook, maar een vrouw is toch veel meer dan verstand? Dat zijn ook borsten! En dat ik er mijn gezondheid mee terugkoop, valt ook nog af te wachten... ...Ik pak de schaar en knip de lange lengtes af, dan krijg ik toch niet meer die lange haren in de douche, heel de badkamer hangt vol. Nu heb ik precies een rattenkop, allemaal ongelijke stekels recht omhoog, maar het is beter dan die kale plek in die lange lengtes. Dus nu mijn pruik op, ik zal er aan moeten wennen... ...Ik ben toch al zo vaak kwaad geweest op mezelf dat ik er toch niet eerder erg in heb gehad. Ik vind mezelf nu zo naïef, had ik toch maar vlugger alarm geslagen. Maar daar is het allemaal te laat voor, ik kan alleen nog hopen dat de therapie zal aanslaan... ...Er werd gesproken over reizen, over de kinderen, over etentjes en wat zoal meer als je met mensen praat die je nog nooit hebt gezien. Mensen die van het leven genieten en die met heel andere dingen bezig zijn dan met ziek zijn en met het feit dat het leven misschien wel heel kort is. Ik voel goed dat ik helemaal nog niet in staat ben om weer aan het gewone leven deel te nemen, bij mij draait het alleen maar om ziek zijn, de kinderen misschien niet meer zien opgroeien, wat voor vrouw ik nu nog ben voor Marc... . Ik kan niet meer genieten van het leven, ik denk alleen dat het vlug gedaan zal zijn, aan de pijn en het verdriet dat ik nu moet meemaken, ... en iemand anders ziet het niet...

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek