Islam, geschiedenis van een cultuur in crisis

Dit boek behandelt de officiële geschiedenis van de islam die door de islamitische orthodoxie wordt behoed en beschermd. Aan de hand van islamitische soennitische bronnen tracht de schrijver een beeld te schetsen dat afwijkt van het beeld dat de orthodoxie uitdraagt. Islam, geschiedenis van een cultuur in crisis her-analyseert en reconstrueert onder andere de historische achtergronden waarin de heilige schriften van de islam zijn opgesteld. Hierbij legt dit academisch werk onderbouwde en objectieve conclusies voor aan de lezer voor eigen oordeelsvorming.

"Ik ben in 1960 geboren in Marokko. In 1987 ben ik als filosofiestudent naar Nederland gekomen Ik kwam naar dit land om verder te studeren en later terug te gaan naar waar ik vandaan kom. De geschiedenis van de islam fascineert mij enorm. In de jaren negentig heb ik twee boeken over de islam uit het Frans naar het Arabisch vertaald. In 2014 heb ik in het Nederlands een boek over vrouwenbeeld in de islam uitgegeven."

De islamitische wereld is in een diep slaap geraakt, de weerstand tegen vernieuwing en innovatie wordt met de dag groter. De grote opiniemakers in de wereld van de islam ontkennen dat de islam in een tragische culturele crisis is beland. De ‘gematigden’ onder hen beperken zich tot het prediken van de islam die de lokale heersende politiek macht graag wil promoten. De islam die de politieke macht promoot is de gepolitiseerde islam, terwijl de islam die de salafistische bewegingen (geïnspireerd door het Wahhabisme) uitdragen de politieke islam is. De eerste is lokaal of regionaal en de tweede heeft een universele oriëntatie, de eerste is in dienst van de lokale regimes en de tweede wil over de wereld heersen. Een passage uit de eed die door de aanhangers van de Moslimbroeders wordt afgelegd zegt het volgende: "Ik geloof in dat iedere moslim de missie heeft om de mensheid volgens de voorschriften van de islam te instrueren. Ik beloof om te vechten voor de voltooiing van deze missie."
De gepolitiseerde islam en de politieke islam willen beiden het fundament van de islam opnieuw in de samenlevingen inplanten. Ze hebben het fundament als gemeenschappelijk kader, maar ze staan tegenover elkaar. De politieke islam wil aan de macht komen (lokaal en dan universeel) terwijl de gepolitiseerde islam alleen de heersende macht wilt blijven legitimeren. Om de politieke islam de kop in te drukken zetten de heersende regimes in de wereld van de islam alles in; vaak controleren ze niet eens de middelen die ze daarvoor inzetten. De preken die bijvoorbeeld door de gevestigde geleerden op tv worden aangeboden, worden gekenmerkt door een woordenvloed en overbodigheid, in de meeste gevallen slaan ze nergens op. De tv-predikers vertellen n’importe quoi, van hen wordt ook verwacht dat ze niets zinnigs zullen verwoorden en dat ze de toehoorder met nutteloze en redeloze informatie zullen bestoken.