Mijn naam is Cheila
- Auteur
-
Cheila Lutgens-Themen
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Geloofszaken
- Prijs
- € 19 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In 2003 krijgt Sheila borstkanker. Ze is 37, getrouwd en heeft twee kinderen. Ze komt er bovenop. Jaren later krijgt ze uitzaaiingen in haar rug. “Je zal nóóit meer kunnen lopen zoals vroeger!” hoort ze van een second opinionarts. Maar ook dit keer weet de adelaar haar blik op de zon gericht te houden, zelfs tegen de wervelwind in. Door een psychose veroorzaakt ze een auto-ongeluk en wordt opgenomen. Bang voor een tweede psychose, zoekt ze hulp bij een psychologe. Zal de adelaar haar helpen om ook haar hart te genezen en weer Cheila te worden?
Over de auteur
"Ik ben geboren in 1966 in Amsterdam. Sinds 1998 woon ik met mijn man en 2 kinderen in Almere. Na bijna 25 jaar te hebben gewerkt op het secretariaatvan de FNV Horecabond volg ik nu mijn hart en loop ik stage op een basisschool als tekendocent voor mijn opleiding “kindertekentherapeute.” Vanaf mijn kindertijd houd ik ervan om creatief bezig te zijn; zoals verhaaltjes schrijven, knutselen, tekenen. Verhalen schrijven heb ik al heel lang niet meer gedaan. Of ik dat nog goed kan laat ik aan de lezers over."
Productinformatie
- ISBN
- 9789402222203 / 978-94-022-2220-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 04-12-2015
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Geloofszaken
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 124
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Bij het ziekenhuis moest ik uitstappen, want mijn man moest de auto parkeren, die kon niet voor de ingang blijven staan. Maar bij elke beweging deed mijn nek hevig pijn, dus uitstappen ging niet. Hoe ik eruit ben gekomen, weet ik niet meer. Met kleine stapjes met mijn krukken zocht ik naar een rolstoel. Niks te zien. Ik had geen kracht meer. Stapje voor stapje ging ik naar de ingang. De draaideur draaide te snel voor me, dan maar de gewone deur. Ik keek of iemand mij kon helpen. Iedereen was bezig met zijn eigen dingen, niemand zag hoeveel pijn ik had. Met de moed der wanhoop probeerde ik naar een rolstoel te lopen.
Het leek wel een eeuwigheid voordat mijn man terug was. Hij kwam rennend aanlopen en hielp mij in een rolstoel. Snel reed hij mij naar de bestralingswachtkamer.
Niet zo hard rijden! Pas op, ik heb pijn! Ik kan niet meer, ging het door me heen, maar ik kon het niet eens meer uitspreken.
Het leek wel een eeuwigheid voordat mijn man terug was. Hij kwam rennend aanlopen en hielp mij in een rolstoel. Snel reed hij mij naar de bestralingswachtkamer.
Niet zo hard rijden! Pas op, ik heb pijn! Ik kan niet meer, ging het door me heen, maar ik kon het niet eens meer uitspreken.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek