Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Je blijft bestaan

Auteur

Ann Pype

Uitvoering
Paperback
Reviews
5,0 / 5 (3 reviews )
Prijs
24 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Joke kreeg een dag voor haar 37ste verjaardag te horen dat ze baarmoederhalskanker heeft. De strijd heeft twee jaar geduurd. De laatste drie maanden in het leven van Joke verliepen met ups en downs. Ondanks alle verdriet en pijn heeft Joke heel veel liefde mogen ervaren in haar laatste weken. Ze heeft bewust afscheid genomen van haar twee jonge kinderen, haar ouders, zussen en haar vele vrienden. Samen met Ann, haar beste vriendin, heeft ze alle voorbereidingen getroffen voor haar begrafenis. Joke heeft bewust naar haar dood toegeleefd, en ze haalde alles uit elke dag, ondanks de pijn die ze had. Uiteindelijk heeft Joke gekozen voor euthanasie, omdat de pijn ondraaglijk werd. In Je blijft bestaan lees je Jokes verhaal.

Over de auteur

"Toen de vader van Joke op sterven lag ontdekte ik de gave om mensen te helpen overgaan en de familie te begeleiden in dat rouwproces. Door alle emoties ter sprake te brengen kunnen zowel de patiënt als de naasten inzicht krijgen in wat ze mogen verwachten. Uit mijn ervaring weet ik dat de patiënt op een bewuste manier kan overgaan, en de naasten op die manier vlugger de dood van een dierbare kunnen aanvaarden en verwerken."

Productinformatie

ISBN
9789402223668 / 978-94-022-2366-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
29-01-2016
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
262
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Jij zit al klaar in je rolstoel met het vooruitzicht om een lekkere pizza te eten, één van je lievelingsgerechten.
Mira zit ook in haar rolstoel.
Plots neemt ze je hand en zegt: "Mama, ik vind het zo erg dat je zal doodgaan!" Ze kijkt je daarbij zo meelijwekkend aan.
Die woorden van dit kleine meisje overvallen iedereen.
Het is zoals een bom die inslaat.
Als men een slag in het gezicht zou hebben gehad, men zou er niet méér van verschieten.
Tezelfdertijd is ze daar weer … de harde realiteit!
Jij zegt tegen Mira: "Ik vind het ook heel erg." Door die plotse uitspraak van Mira kan je je niet meer bedwingen en je begint te wenen.
Je handen trillen door de onverwachte confrontatie.
Je stapt moeizaam uit je rolstoel en je gaat naar het aanrecht.
Je neemt een vel keukenpapier en snuit je neus.
Mijn blik kruist de blikken van je moeder en Jean-Marie.
Ook voor ieder van ons is dit een moeilijk moment.
Ik ga naar je toe en wrijf over je rug terwijl ik zeg: "Gaat het een beetje?"
"Nee, eigenlijk niet, die zit wí, ik kan er niet van weglopen op die manier,
Mira heeft de hoofdvogel geschoten."
"Ja, ik weet het, kinderen hebben geen timing, ze zeggen wat ze denken op het moment dat ze het voelen en zeker Mira.
Ik neem je eens goed vast en zeg: "Het zal allemaal wel in orde komen met Mira.
Het is misschien goed dat ze het eens verwoordt, nu weet je ook wat er in haar omgaat."
"Ja, dat is waar", snik je terwijl je de tranen van je wangen wegveegt.
Ondertussen heeft je moeder zich over Mira ontfermd.
Ook je moeder heeft tranen in haar ogen van die plotse confrontatie.

Reviews (3)

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Jean-Pierre Pareyn op 02-02-2016
De inbreng van Joke zelf, de terminale patiënt waarover het boek gaat, zorgt voor een unieke invalshoek. Het boek bevat talloze citaten waarbij Joke zelf onomwonden vertelt hoe ze zich tijdens de verschillende fases van haar ziekte voelt. Vanuit een warme menselijkheid komen allerlei diepe gevoelens aan bod: vreugde, hoop, verbondenheid, angst, verdriet … Dat gebeurt vaak in sappige, maar soms ook ongezouten West-Vlaamse uitdrukkingen en zegswijzen.
De meeslepende verteltrant laat de lezer niet los. Die wordt als het ware deelgenoot in de tragiek van de laatste levensfase van Joke. Het boek is een bijzonder en gedetailleerd relaas van de intieme stervensbegeleiding door Ann. Uit de daaropvolgende rouwverwerking straalt duidelijk een hoop die gebaseerd is op een onvoorwaardelijke liefde. Het zeer verregaande inlevingsvermogen van de schrijfster-vriendin maakt van dit boek een hartverscheurende, maar tegelijkertijd hartverwarmende getuigenis. Het is tevens een bijzonder postuum eerbetoon aan een jonge moeder en een talentvolle kunstenares.
Het verhaal toont ook hoe een hele vriendenkring en zelfs een hele dorpsgemeenschap emotioneel meegesleept kunnen worden door het harde noodlot dat een geliefd iemand treft. De beschrijving van de succesvolle benefietavond en de herdenkingsfietstocht tonen de immense solidariteit van de lokale gemeenschap.
De afscheidsgedichten en –brieven van familieleden, vrienden en kennissen op de laatste bladzijden van het boek zijn zeer aangrijpend. Dankbaarheid is hierbij het sleutelwoord. Dankbaarheid omdat zij Joke hebben mogen kennen en omdat zij een deel van hun leven heeft uitgemaakt. Die laatste teksten vormen een meer dan waardig afscheid van een heel bijzondere en sterke vrouw.
In dit boek is er geen plaats voor fictie of sensatie, enkel voor diepmenselijke waarden in een harde, maar liefdevolle realiteit. Een absolute aanrader voor iedereen die steun zoekt in gelijkaardige situaties of gewoonweg houdt van een uit het leven gegrepen boek vol echte, warme gevoelens en diepgaande waarden!

door imar goossens op 03-02-2016
Doe er maar een ster bij ;-)
door Verschoot Bert op 08-03-2016
Beste Ann,
 
Gisteren de laatste bladzijde van 'jullie' boek omgeslagen!
Moest het niet geweest zijn dat ik enkele avonden weg moest, ik had het in 3 dagen uitgelezen.
 
Vanaf de eerste letter wordt je meegezogen in het verhaal!
Dit leest als een trein, en ondanks dat ik jullie niet ken kan ik me alles levendig voorstellen!
De uitstap naar Centerparcs, de wandeling aan zee in de regen, het 'gewoon' buiten zitten in de tuin, in de zon...
 
Het leert ons enkele belangrijke lessen, die velen van ons uit het oog verloren zijn!
We staan veel te weinig stil bij de 'kleine' dingen, de 'kleine' dingen die voor Joke zo belangrijk waren!!
De dingen waar ze zo kon van genieten tijdens haar laatste maanden, weken, dagen....
 
Het nooit opgeven, en blijven 'gaan' tot de laatste dag...
Het geniet van haar 'laatste' Bosgeus...
 
Dit is zo aangrijpend geschreven!
Ik ben blij dat je het beloofde hebt kunnen waarmaken en dat ik het boek heb gekocht en gelezen!
 
Het leert je dingen relativeren, over dingen nadenken en dankbaar zijn voor hetgeen we allemaal krijgen!
 
Ik heb mateloos respect voor je gekregen omdat dit voor jou heel moeilijk moet zijn geweest..
Joke moet een heel sterke vrouw zijn geweest, en ik vind het heel jammer dat ik ze niet heb gekend!
 
Bedankt om dit boek te schrijven...
 
Bert