Nu nog wat verzinnen voor al die leuke doden straks.
Ik draaide me om, toen draaide ik me snel weer terug en sloeg de spiegel aan honderden stukken. Bloedend haalde ik mijn hand terug. Je kon de wolf zien gloeien in mijn ogen. Ik wist dat ik mijn woede onder controle moest houden, anders zou ik kunnen veranderen. Maar ik was zo woest dat ik begon aan mijn stoel. Met gemak trapte ik hem door het raam. Mijn bureau ging er ook aan.
Toen keek ik in het raam naar mezelf. Krampen liepen over mijn lijf en mijn vingers tintelden. Net toen ik me wilde omdraaien, braken al mijn botten. Ik was aan het transformeren. Mijn organen pasten zichzelf aan in mijn lichaam. Ik was als man vanochtend rustig binnengekomen en nu sprong ik uit mijn raam als een wild beest. Ik had zin om te doden, maar omdat het geen volle maan was had ik nog wel de controle over mijn lichaam en kon ik besluiten wat ik wilde doen. Vanavond zou ik gericht doden.