From the book
“Elke steen, Ava-Luna, is een droom. Al jouw vergeten, verloren en ontglipte dromen liggen hier. Heel soms komen ze een beetje terug en droom je precies hetzelfde. In de verte breiden de stenen zich verder uit, elke droom heeft zijn eigen plekje” leg je -terwijl ik rondkijk- uit. Ik wil het eerst niet geloven, maar herken steeds de stukjes tekst die op de stenen staan. Sommige zijn van dromen die ik me nog wel herinner. “Wat betekenen de kleuren?” Ik denk terug aan wat ik in het dromenboek over kleuren las, op een of andere manier komen veel losse gedachten nu samen, ik probeer het te bevatten. “De kleuren staan voor jouw gevoelswaarde.” Ik laat jouw arm los. Jij pakt mij haastig beet alsof het niet de bedoeling is dat ik je loslaat, dan neem je mij mee naar de rode stenen. Het zijn onze herinneringen samen, we lopen als het ware door mijn geheugen heen, of misschien wel dat van jou.