Als de dag van gisteren
- Auteur
-
Cor van der Kraan
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Prijs
- € 22 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In Als de dag van gisteren blikt Cor van der Kraan terug in de tijd, in zijn jeugdjaren en in een milieu waarin veel dingen heel anders gingen. Ook latere gebeurtenissen komen aan bod. Uit zijn militaire dienstplichtperiode: Twintig jaar oud, elke ochtend om 05.30 je bed uit, in korte broek en shirtje op gymschoenen weer of geen weer naar buiten, in het gelid staan, het appėl ondergaan en vervolgens onwijs hard gaan rennen. Zijn leven werd gekenmerkt door veel "ups and downs". Zijn waarnemingen van en verteltrant over menselijk (wan)gedrag leveren veel humoristische, hilarische en gevoelige situaties op. Voor lezers zal veel herkenbaar zijn. Het kon en kan overal gebeuren.
Over de auteur
Ik ben opgegroeid als enig kind in een beschermd gezin in Rotterdam-Charlois en woon ruim 40 jaar in de Vechtstreek. De in mijn jeugdjaren heersende sociale verharding als gevolg van de crisisjaren van toen, de armoede, de werkeloosheid en de honger alsmede de gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog met bombardementen, represailles, deportaties en de hongerwinter hebben mij gemaakt tot een overtuigd antimilitarist en humanist. In het relaas herbeleef ik mijn leven en ik houd mezelf en mijn omgeving een spiegel voor: We zijn wie we zijn en dat willen we weten, toch?
Productinformatie
- ISBN
- 9789088346750 / 978-90-883-4675-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-03-2009
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 264
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Waarnemingen van een jong kind na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Er zijn er veel meer, maar ik beperk me tot enkele kinderlijke indrukken:
De glijbaan,
In 1942, ik was 10 jaar, had het op een dag flink gesneeuwd. Op het speelpleintje aan het begin van de straat lag een dik pak sneeuw waarop ik in mijn eentje bezig was een glijbaantje te trekken. Hoe deed ik dat? Zoals iedereen dat doet: een aanloop nemen, even hard rennen en dan beide voeten (ook toen had ik al een flinke maat, dus dat hielp) dicht bij elkaar houden en gaan glijden. Zo ontstond er door vele herhalingen een prachtige, gladde en vooral glimmende baan. Ik had er veel plezier in.
En, let op: daar komt op enige tientallen meters afstand opeens een gelaarsde Duitse soldaat aanlopen, die tot mijn stomme verbazing ineens hard begint te rennen, zich gaat afzetten en als een ware acrobaat met grote snelheid over mijn glijbaan scheert. Hij vindt het zichtbaar leuk, keert om en doet het nog eens. Hij herhaalt het zelfs enkele malen. Dan stopt hij, loopt op me af en aait met zijn hand over mijn bol. Ik was sprakeloos. De man lachte en gaf een tikje op mijn schouder. "Danke schön", zei hij en vervolgde zijn weg. Aan het eind van het plein keek hij om en zwaaide nog even. Ik weet nog wel, dat ik daarna een nieuwe ijsbaan moest maken, omdat de metalen noppen onder de laarzen van de soldaat diepe groeven in het oppervlak van mijn ijsbaan hadden getrokken. Ik begon er meteen aan en vond het helemaal niet erg, want ik vond het zo’n aardige man. Zoiets blijft je bij.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek