Eduatd persoonlijk kennnende, herken ik veel van deze veelzijdige kunstenaar. De omschrijvingen van de diverse situaties zijn als zijn schilderijen. Het verhaal neemt je mee door een omgeving die ik ook ken. Veel waardering voor dit klein meesterwerkje. Dankje Eduard
De Natte en de Droge Wereld
- Auteur
-
Eduard Frieser
- Uitvoering
- Paperback
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 26 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Stel je eens voor: Nederland bestaat niet meer in de vorm zoals wij die kennen. Na een oorlog tegen een onbekende vijand die vijfentwintig jaar geleden eindigde, is Nederland slechts een smalle strook land van ongeveer vijftien tot twintig kilometer breed aan de Noordzee, plus de Waddeneilanden. Een hoge muur moet de beschaafde wereld aan de Noordzeekust beschermen tegen een onbekend kwaad uit de binnenlanden. Er wonen ogenschijnlijk geen mensen meer in de binnenlanden. Maar is dat ook werkelijk zo? In De Natte en de Droge Wereld wordt Erik van Leeuwen, de hoofdpersoon in dit verhaal, eropuit gestuurd om Midden-Friesland te verkennen, opnieuw in kaart te brengen en te onderzoeken of hier misschien toch wel mensen wonen.
Over de auteur
Eduard F.R. Frieser (geb. 1955) woont en werkt als beeldend kunstenaar in Grou, Midden-Friesland. Schrijven in zijn vrije tijd was een bezigheid die steeds serieuzere vormen ging aannemen. Zijn uitspraak: "Als ik niet schilder, schrijf ik…", is zeker op hem van toepassing. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in het eerste deel van De Natte en de Droge Wereld. Inmiddels is hij bezig met het vervolg hierop.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402228069 / 978-94-022-2806-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 22-07-2016
- Taal
- Nederlands
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 388
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ze vonden het buitengewoon opwindend om zo laag over deze mooie, maar gevaarlijke, verlaten wereld te vliegen.
‘Ik zou hier wel eens willen landen en uitstappen’, zei Erik plotseling. ‘Ik zou wel eens willen weten hoe het voelt om hier te zijn.’
‘Ben je gek geworden, Erik?’, vroeg Maarten verbaasd lachend. ‘Dat is levensgevaarlijk. Ik dacht trouwens dat je bang was.’
‘Nou, Maarten…, bang zijn is een groot woord. Bezorgd..., dat zou een betere omschrijving van mijn gevoel zijn. Maar kom, laten we eens proberen hier te landen. Het is een smalle, maar kaarsrechte weg hier; je kunt hier makkelijk landen.’
‘Oké’, zei Maarten opgewekt, ‘we gaan hier landen.’
Ze klommen weer naar duizend voet en draaiden honderdtachtig graden naar het westen. Ze hielden deze koers een tijdje aan, tot ze bijna weer boven het centrum van Uithoorn vlogen. Daar draaiden ze weer honderdtachtig graden naar het oosten en zagen, na even zoeken, in de verte de kaarsrechte weg met de boerderijen weer voor zich liggen. Ze daalden snel naar honderd voet en maakten zich klaar voor de landing. Na een paar minuten vliegen bevonden zij zich boven het weggetje. Ze zakten langzaam naar beneden en de wielen raakten het asfalt. Ze waren geland. Maarten liet het vliegtuig uitrollen en na enkele ogenblikken stonden ze stil op het verlaten weggetje.
Erik opende de portier van het vliegtuig en sprong naar buiten. Hij keek om zich heen en snoof de lucht op. Maarten sprong ook uit het vliegtuig en kwam naast hem staan. Een vreemd, opwindend gevoel maakte zich meester van hen. Nu bevonden ze zich in het land áchter de Hoge Muur.
Het was erg warm, de zon stond hoog aan de hemel. Overal om hen heen hoorden ze de geluiden van de krekels en vogels. In de verte, boven de rivier de Waver zagen ze ook vogels vliegen. De natuur was wild en ongerept, iets wat in de beschaafde wereld aan de kust bijna niet te zien was.
‘Ik zou hier wel eens willen landen en uitstappen’, zei Erik plotseling. ‘Ik zou wel eens willen weten hoe het voelt om hier te zijn.’
‘Ben je gek geworden, Erik?’, vroeg Maarten verbaasd lachend. ‘Dat is levensgevaarlijk. Ik dacht trouwens dat je bang was.’
‘Nou, Maarten…, bang zijn is een groot woord. Bezorgd..., dat zou een betere omschrijving van mijn gevoel zijn. Maar kom, laten we eens proberen hier te landen. Het is een smalle, maar kaarsrechte weg hier; je kunt hier makkelijk landen.’
‘Oké’, zei Maarten opgewekt, ‘we gaan hier landen.’
Ze klommen weer naar duizend voet en draaiden honderdtachtig graden naar het westen. Ze hielden deze koers een tijdje aan, tot ze bijna weer boven het centrum van Uithoorn vlogen. Daar draaiden ze weer honderdtachtig graden naar het oosten en zagen, na even zoeken, in de verte de kaarsrechte weg met de boerderijen weer voor zich liggen. Ze daalden snel naar honderd voet en maakten zich klaar voor de landing. Na een paar minuten vliegen bevonden zij zich boven het weggetje. Ze zakten langzaam naar beneden en de wielen raakten het asfalt. Ze waren geland. Maarten liet het vliegtuig uitrollen en na enkele ogenblikken stonden ze stil op het verlaten weggetje.
Erik opende de portier van het vliegtuig en sprong naar buiten. Hij keek om zich heen en snoof de lucht op. Maarten sprong ook uit het vliegtuig en kwam naast hem staan. Een vreemd, opwindend gevoel maakte zich meester van hen. Nu bevonden ze zich in het land áchter de Hoge Muur.
Het was erg warm, de zon stond hoog aan de hemel. Overal om hen heen hoorden ze de geluiden van de krekels en vogels. In de verte, boven de rivier de Waver zagen ze ook vogels vliegen. De natuur was wild en ongerept, iets wat in de beschaafde wereld aan de kust bijna niet te zien was.