Ik las het stukje in de krant en ben toch heel nieuwsgierig geworden en heb het boek besteld. zie er naar uit om het te gaan lezen.
Marloes
De avonturen van een boerendochter in de jaren vijftig
- Prijs
- € 16 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Marloes vertelt over de avonturen van een boerendochter in de jaren vijftig. De lezer maakt in de eerste alinea de geboorte van Marloes mee en wordt vervolgens aan de hand meegenomen door haar verdere leven. Het plattelandsleven, de basisschool, de middelbare school, het vertrek uit het dorp, de eerste liefdes... De lezer mag het allemaal meebeleven. Ook bij het leven van haar vriendin Susan, een meisje uit de stad, worden we nauw betrokken. Deze bijzondere vriendschap heeft een grote invloed op het leven van Marloes.
Over de auteur
Annie Hulleman-van Gurp (1922) is opgegroeid op een boerderij in Klarenbeek, een klein dorpje in Gelderland. Dit boek gaat over de avonturen van een boerendochter, waarvan Annie zelf als tienermeisje alleen heeft kunnen dromen. Tegelijkertijd is het een stukje geschiedenis, dat zij graag wil meegeven aan de generaties van haar kinderen en kleinkinderen. Op 93-jarige leeftijd is het uitgeven van Marloes voor Annie een lang gekoesterde wens die in vervulling gaat.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402227994 / 978-94-022-2799-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 22-07-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 38
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Nadat Marloes met goede cijfers de lagere school doorlopen had, ging ze naar de MULO. Dit was niet zo vanzelfsprekend gegaan. Ze had dat te danken aan de vakantiegangers. Vader en moeder Losser vonden dat eerst maar niets. Een meisje hoefde niet verder te leren, was hun mening. Als ze maar goed kon koken, de huishouding doen en naaien. Dat waren immers de voornaamste taken voor de toekomst. De meisjes trouwden over het algemeen, kregen kinderen en wat moest je dan met al die geleerdheid; dat was immers weggegooid geld. Er werd veel over gesproken met die zogenaamde stadsmensen. En ook de ouders van Susan hadden daar een andere mening over dan de familie Losser. Susan ging zelfs naar de HBS, nog een stapje hoger. Maar het was waar: Susan was dan ook een uitmuntende leerling. Hoe het ook was, ze gingen samen naar Zutphen. Het was wel bijna een uur fietsen, maar ze konden gelukkig samen gaan. En met heel slecht weer liep er altijd nog een trein, maar dat was niet gemakkelijk in verband met de lesuren. Voor de beide dames was het een hele leuke tijd. Er werd heel wat gegiecheld door die twee. Door de Zutphense jeugd werden ze wel geplaagd als boerentrutten en werd er soms laatdunkend op hun neergekeken. Maar ze trokken zich er niets van aan, en dan is zoiets gauw over, of ze riepen terug: “Stadse geutendrieters.”