Echt heerlijk om te lezen en wat mooi om hond en mens zo tot elkaar te zien groeien ?
Samenvatting
Dit verhaal gaat over Indy, geboren als straathond in Bulgarije. Heel jong aan haar lot overgelaten, wantrouwde zij mensen. Door een reddingsorganisatie werd zij naar Nederland gehaald. In dit boek vertelt Indy, op humoristische wijze, zelf hoe zij de mensenwereld ziet. Hoe ze langzaam leerde om wantrouwen te ruilen voor vertrouwen. Hoe ze liefde leert geven en krijgen. Samen met haar baasjes vertelt ze over haar leven en hoe ze, nog steeds, leert een huishond te worden.
Over de auteur
Marcella de Wit-Kroese (1961) is getrouwd met Fred de Wit en woont in Boskoop met hond Indy. Werkzaam als orthomoleculair voedingscoach in haar praktijk, voedt zij daarnaast de voormalige zwerfhond Indy op.
Dieren speelden altijd al een rol in haar leven. Zij schrijft, met veel plezier, blogs voor haar praktijk. De verhalen over Indy besloot zij tot een boek te bundelen.
Dieren speelden altijd al een rol in haar leven. Zij schrijft, met veel plezier, blogs voor haar praktijk. De verhalen over Indy besloot zij tot een boek te bundelen.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402229219 / 978-94-022-2921-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 16-09-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Dieren
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 84
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Ze gaan hier ook steeds met mij naar buiten om te lopen, aan een riem. Vinden zij leuk, maar ik vind het lastig en de reden is me niet duidelijk. Ik moet soms echt plassen en haal het dan maar net op tijd naar binnen toe. Daar liggen van die huiden op de grond en daar doe ik het dan op. Die zijn daar toch voor? Het wordt dan keurig en snel opgeruimd achter mij en dan zeggen ze een heleboel woorden tegen me.…en ik laat ze dan maar... en ga dan maar ergens liggen en dan kijken we elkaar aan...
Er is ook een trap in huis en dat had ik nog nooit gezien, laat staan op gelopen. Was echt een dingetje maar, na een paar keer op en af aan die riem mee te lopen, snapte ik het wel. Een raadsel waarom, na de vierde keer op die trap, die vrouwbaas met een klap op de grond belandde, ik nam alleen een sprong naar beneden halverwege die trap. Ik stond haar een beetje aan te kijken en zij mij ook en toen zei ze dat ik voortaan alleen op de trap mocht. Nou, dat lijkt mij wel een goed idee…kan zij nog even oefenen, zonder riem...
Er komen hier vaak tweevoeters (mensen heet dat) en als die hier niet slapen, heet dat visite. Maar Kimberly is weer geen visite want die woonde hier ook samen met die hond Tango die er ook bij was toen baasjes mij ophaalden. Ik zal Tango nog heel vaak gaan zien want ze komt hier spelen als Kim gaat werken. Die werkt bij de politie maar ik weet niet wat dat is. Toch eens aan Tango vragen want die schijnt dat wel te weten. En dan moest ik weer mee op wandeling…
Er is ook een trap in huis en dat had ik nog nooit gezien, laat staan op gelopen. Was echt een dingetje maar, na een paar keer op en af aan die riem mee te lopen, snapte ik het wel. Een raadsel waarom, na de vierde keer op die trap, die vrouwbaas met een klap op de grond belandde, ik nam alleen een sprong naar beneden halverwege die trap. Ik stond haar een beetje aan te kijken en zij mij ook en toen zei ze dat ik voortaan alleen op de trap mocht. Nou, dat lijkt mij wel een goed idee…kan zij nog even oefenen, zonder riem...
Er komen hier vaak tweevoeters (mensen heet dat) en als die hier niet slapen, heet dat visite. Maar Kimberly is weer geen visite want die woonde hier ook samen met die hond Tango die er ook bij was toen baasjes mij ophaalden. Ik zal Tango nog heel vaak gaan zien want ze komt hier spelen als Kim gaat werken. Die werkt bij de politie maar ik weet niet wat dat is. Toch eens aan Tango vragen want die schijnt dat wel te weten. En dan moest ik weer mee op wandeling…
Reviews (3)
Mooi boek, vooral omdat er veel herkenning in naar voren kwam, daar ik ook een Bulgaarse zwerfhond heb die twee weken ouder is als Indy.
Wat ik voorheen dacht raskenmerken te zijn, weet ik nu dat het typisch bij een ex-zwerfhond hoort.
Wat ik voorheen dacht raskenmerken te zijn, weet ik nu dat het typisch bij een ex-zwerfhond hoort.
Geweldig boek om te lezen en heel spannend,eens je hierin begint kun je niet ophouden!Heel vrolijke,grappige schrijfstijl en mooie beschrijving van alle belevenissen!Super boek!
