De S van Schutterij

1416: Een gewapende bende duikt op in de woonplaats van de drie vrienden Karel, Willem en Sjaak. Omdat ze alle drie de leeftijd van achttien jaar hebben bereikt, worden ze die nacht voor het eerst opgetrommeld door de tamboers van de Schutterij om te helpen bij het beschermen van hun have en goed. De fatale gevolgen van deze nacht zetten ze uiteindelijk om in het maken van een blijvende herinnering voor hun "opvolgers". De vraag is alleen; kan deze herinnering de tand des tijds doorstaan...?

Anton Kraus (1964) is geboren en getogen in Didam. Omdat hij al vanaf kleins af aan meeloopt met één van de zeven Schutterijen die Didam rijk is, lag het voor de hand dat dit boek zich afspeelt in zijn woonplaats en over de Schutterijen zou gaan. Het schrijven van een boek stond al een tijdje op zijn to-do-lijstje. Hij geeft een origineel kijkje in de keuken over het heden en verleden van Schutterijen en Gildes in Nederland.

Karel die normaal niet zo vlot uit bed kon komen sprong op. 'Wat is er aan de hand,’ schreeuwde hij terug. 'Heb ik me verslapen? De koeien moeten toch pas..'
Aelt onderbrak zijn broer: 'De tamboers trekken rond. Er is onraad!'
Karel hoorde het nu ook. De tamboer die voor hun huis zojuist even had stilgestaan was onderweg naar de volgende boerderij. Vlug kleedde hij zich aan en rende samen met Aelt de trap af. Beneden stonden hun vier broers en vader al klaar en hadden allen iets in de hand. Zijn vader, Henrick, had een kruisboog in de hand die hij in bewaring had van de Schutterij en zijn broers droegen een riek een zeis of een knuppel in hun hand.
Karel kreeg van zijn vader ook een kruisboog in zijn hand gedrukt. De tien pijlen die hij erbij kreeg zagen er heel anders uit dan hij kende van de oefenavonden die eens in de maand werden gehouden en één maal per jaar tot een hoogtepunt kwam als er geschoten werd om het koningsschap van de Schutterij.
Enkele maanden geleden had hij voor het eerst mee mogen doen omdat hij dit jaar de leeftijd van achttien jaar zou bereiken, maar omdat hij pas zeventien jaar was mocht hij geen koning worden. De leden van de Schutterij hadden vol bewondering naar zijn schietkunsten gekeken. Hij had die dag niet één enkel schot gemist en was duidelijk veel beter dan degene die wel koning was geworden. Waarschijnlijk had hij daarom zojuist de boog in zijn handen gedrukt gekregen van zijn vader.
'Wees zuinig op de pijlen jongen,’ sprak zijn vader. 'Je zult ze maar één keer kunnen gebruiken.'
De pijlen waren veel langer en puntiger dan hij gewend was en hij hoopte maar dat ze daardoor geen afwijking zouden hebben.