Ik heb genoten van het boek!
Samenvatting
Door middel van jarenlange ervaring met het werk in tankstations is hier een op hilarisch geschreven wijze samengevoegd wat de medewerkers te verduren krijgen met het cliënteel welke iedere dag gejaagd, gedesoriënteerd en vaak ook onnadenkend binnen komt gestormd. Ze worden bestookt met de meest onmogelijke vragen. Vaak worden deze medewerkers onbeschoft behandeld, maar gelukkig voor hen komen er ook vrolijke en begripvolle klanten die ze hard nodig hebben om de werkdag weer goed door te komen.
Over de auteur
Tijdens de werkzaamheden van Linda werd haar vaak gezegd dat ze een boek zou kunnen schrijven over de "toestanden" die zij en haar collega’s dagelijks meemaken op het tankstation. Voorvallen die zij al voor vrij "normaal" aannemen, blijken in de ogen van de meeste andere mensen echt niet normaal te zijn.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402232844 / 978-94-022-3284-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 20-01-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 102
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Een ander van dit ‘verfijnde’ groepje komt naar de balie en terwijl ik nog dacht dat het niet erger kon, was hij toch de overtreffende trap. Hij doet zijn mond open om aan te gaan geven met zijn zeer onverstaanbaar gebral dat-ie een eurovignet nodig heeft, deins ik direct door de lucht die ermee uitgestoten wordt drie passen terug, neem over mijn rechterschouder een enorme hap frisse lucht, stap weer naar voren, geef hem een blaadje en pen zodat hij dit kan invullen en ik weet hoe zijn eurovignet eruit moet komen te zien voordat ik die kan uitdraaien.
Ik leg het blaadje en de pen voor kassa 1, want dan staat ie tenminste niet recht voor mijn neus een poging te doen om mij te vergassen.
Pakt die ‘Pater’ (zo noemen wij onderling deze ‘grapjassen’) het briefje en de pen daar weg en gaat dit juist wel voor mijn neus al hijgend, zuchtend en kreunend in staan vullen!
Dit is niet vol te houden voor mij, ik ga op een zo groot mogelijke afstand verwijderd staan met mijn linkerhand weer voor mijn neus en mond en hoop van ganser harte dat hij het briefje zo vlug mogelijk heeft ingevuld, zodat ik deze verwoestende aanslag op mijn reukorgaan de deur uit kan werken.
Ik leg het blaadje en de pen voor kassa 1, want dan staat ie tenminste niet recht voor mijn neus een poging te doen om mij te vergassen.
Pakt die ‘Pater’ (zo noemen wij onderling deze ‘grapjassen’) het briefje en de pen daar weg en gaat dit juist wel voor mijn neus al hijgend, zuchtend en kreunend in staan vullen!
Dit is niet vol te houden voor mij, ik ga op een zo groot mogelijke afstand verwijderd staan met mijn linkerhand weer voor mijn neus en mond en hoop van ganser harte dat hij het briefje zo vlug mogelijk heeft ingevuld, zodat ik deze verwoestende aanslag op mijn reukorgaan de deur uit kan werken.