Een sterke roman met voortdurend verrassende wendingen, visueel sterke beschrijvingen, boeiende ontspoorde personages, en vooral ook een verhaal vakkundig gedrenkt in de actualiteit van IS en terreur in Europa. En alles valt adembenemend samen in een verbijsterende finale. Pageturner van formaat.
Samenvatting
Ivo heeft een sleutelroman geschreven, met een impressionistisch schilderij in een centrale rol. Maar nog voor de publicatie ervan heeft de auteur zich voor de trein gegooid. Zijn moeder en broer, zijn suikerzieke vrouw en dochter blijven verweesd achter. Wat is (geen) fictie in Ivo’s roman? Hoe groot is de impact van fictie op hun levens? Elk personage graaft zich in de roman in om eruit (weg) te halen wat voor hem relevant is. Maar een ‘betrokken’ lezer, en zeker een lezer met hetzelfde erfelijk materiaal, is een paranoïde lezer. ‘Juist omdat ik mij op die details blind staar zie ik het ruimere plaatje niet,’ zegt Ivo’s moeder.
Over de auteur
Frank Lemahieu (1958): ‘Meer nog dan lezen is schrijven mijn ware passie. Een dag zonder literatuur is een verloren dag.’ Bij uitgeverij Manteau is zijn verhalenbundel De andere kant verschenen in 1989. Sindsdien heeft hij bijna dertig jaar als full-time tijdschriftredacteur gewerkt en moest hij het schrijven van fictie al die tijd op een zijspoor zetten. Nu is eindelijk het moment aangebroken voor een serieuze inhaalbeweging. Ook zijn volgende roman staat al in de steigers.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402234305 / 978-94-022-3430-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 17-03-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 260
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
‘De canonieke kunstwerken die in musea en bij verzamelaars thuis meestal in kluizen opgeborgen zitten’, zegt Jeroen terwijl zijn ogen op het geld onder het glas gefixeerd blijven, ‘zijn maar het topje van de ijsberg. Onder het wateroppervlak schuilt een veel grotere en zwaardere ijsmassa van apocriefe werken. Van zowel werken die het daglicht nooit hebben mogen zien als van werken die vernietigd zijn. Maar allemaal zijn het werken die aan de noodzakelijke en voorbereidende basis liggen van wat boven water uittorent. Boven water zien we in MuZee de vijf naakte baadsters hangen, dat doodbrave, lekker makkelijk in zijn vlees zittende bourgeoisprentje. Maar zonder het voorafgaande en apocriefe schilderij met de zesde baadster zou dit werk misschien nooit bestaan hebben.’
‘Aha,’ zegt Hubert, en hij trekt zijn stoel onder zich dichter naar de tafel toe, ‘dat klinkt als muziek in de oren.’
‘Een ogenblikje,’ tempert Jeroen hem met gewimpel van zijn hand. ‘Van al die experts die het kunnen weten heb ik te horen gekregen dat onze Theo dan wel in de eerste plaats een schilder was, maar in de tweede plaats vooral een boekhouder. Hij hield alles accuraat bij als een pietje precies. Ook de schilderijen die hij niet afgewerkt heeft of de werken die hij te ondermaats vond. De kans is uiterst klein dat onze boekhouder een van die ondingen langs de mazen van zijn net zou hebben laten ontsnappen. De enige tekens van rebellie die hij in zijn leven vertoonde, was wanneer hij, perfectionist die hij was, ergens malcontent over was. Hij borg zijn ondingen niet op zolder op, maar stak steevast zijn eigen geklieder in de fik. ‘Afval’ noemde hij dat gepruts. En ik kan je één ding stellig zeggen: noch in 1920, het jaar waarin het schilderij gemaakt zou zijn, noch in de jaren daarvoor of daarna, is er maar met één woord over jouw schilderij gerept.’
‘Aha,’ zegt Hubert, en hij trekt zijn stoel onder zich dichter naar de tafel toe, ‘dat klinkt als muziek in de oren.’
‘Een ogenblikje,’ tempert Jeroen hem met gewimpel van zijn hand. ‘Van al die experts die het kunnen weten heb ik te horen gekregen dat onze Theo dan wel in de eerste plaats een schilder was, maar in de tweede plaats vooral een boekhouder. Hij hield alles accuraat bij als een pietje precies. Ook de schilderijen die hij niet afgewerkt heeft of de werken die hij te ondermaats vond. De kans is uiterst klein dat onze boekhouder een van die ondingen langs de mazen van zijn net zou hebben laten ontsnappen. De enige tekens van rebellie die hij in zijn leven vertoonde, was wanneer hij, perfectionist die hij was, ergens malcontent over was. Hij borg zijn ondingen niet op zolder op, maar stak steevast zijn eigen geklieder in de fik. ‘Afval’ noemde hij dat gepruts. En ik kan je één ding stellig zeggen: noch in 1920, het jaar waarin het schilderij gemaakt zou zijn, noch in de jaren daarvoor of daarna, is er maar met één woord over jouw schilderij gerept.’
Reviews (19)
Subliem geschreven. Onverwachtse wendingen. Literair van hoogstaand niveau. Geen hapklare brok lectuur, je moet aandachtig lezen.
Een knap opgebouwde roman, erg verfilmbaar qua scenario, met boeiende en soms hilarische maar geloofwaardige psychologische diepgang bij de verloren personages. Knap ook hoe de actualiteit van radicalisering meespeelt, in dit vreemde boek in een boek.
In een erg barokke taal schetst Lemahieu treffend en doelgericht de tragikomische neergang van een hele familie. Het is een roman in een roman, en dat heeft de auteur mooi opgelost. Hebzucht, afgunst, angst, arrogantie en domheid halen de personages neer. Door de links met wat er in 2015-16 gebeurt is dit ook een geslaagde sleutelroman.
Neem echt de tijd om deze roman te ontdekken. Stilistisch vuurwerk met de nodige humor. Trouwens, de voorloper van deze roman 'het vijfde wiel' is even knap.
Een heel goed geschreven roman, die je geen moment met rust laat.
De opsplitsing van het verhaal over de verschillende personages is hier heel terecht : ze komen bij mij over als dramatis personae in een Griekse tragedie, - een tragedie met bijbelhoofstukken, waarvan de brengster van de Openbaring misschien in de rol van 'het koor' kan gezien worden.
Intrigerend natuurlijk is de verwijzing naar een 'vorige roman' : bestaat die echt, en kunnen we die ook lezen? Het doet er natuurlijk niet toe om voor dit werk meer aandacht te vragen bij recensenten, want dat verdient het (en derhalve ook mee lezers!).
Graag nog een volgende publicatie, schrijver, of eerst die 'vorige'?
De opsplitsing van het verhaal over de verschillende personages is hier heel terecht : ze komen bij mij over als dramatis personae in een Griekse tragedie, - een tragedie met bijbelhoofstukken, waarvan de brengster van de Openbaring misschien in de rol van 'het koor' kan gezien worden.
Intrigerend natuurlijk is de verwijzing naar een 'vorige roman' : bestaat die echt, en kunnen we die ook lezen? Het doet er natuurlijk niet toe om voor dit werk meer aandacht te vragen bij recensenten, want dat verdient het (en derhalve ook mee lezers!).
Graag nog een volgende publicatie, schrijver, of eerst die 'vorige'?
Sterk verhaal in een bloemrijke taal die de kleine kantjes van de mensen herkenbaar beschrijft wat getuigt van veel mensenkennis. Het slot heeft mij geschokt, het bleef dagen in mijn hoofd ronddwalen.
"'Het vijfde wiel" had me al aangenaam verrast, maar dit 'vervolg' is nog boeiender. Ronduit knap!
Heel spannend verhaal! Beetje bij beetje (wisselend komen ze aanbod) worden de personages beschreven en krijg je een in kijk in de psychologie van deze mensen. De roman in de roman is gebaseerd op het leven van de schrijver. Zijn familie en bekenden herkennen zich daar grotendeels in. Ze vragen zich af of alles waar is. Hun minder mooie kanten komen hierdoor naar boven. Er komen steeds nieuwe puzzelstukjes die je een bepaalde kijk geven op het verhaal. Het laatste geeft een heel verrassend einde.
Neen, het is geen gelukkige liefhebbende zeemzoete blije familie die Frank hier subliem realistisch grappig en doordringend beschrijft. Zeer goede analyse van de complexiteit van familierelaties, de bijna onontkoombare invloed van het erfelijk materiaal. Verderfelijk? Soms toch.
Het verhaal sleept je mee, het is bijna gluren bij de buren, genieten van de 'roddel' over herkenbare figuren, zijnde 'gewone' mensen van onze huidige tijd, geconfronteerd met de situatie van nu: onzekerheid, migratie, IS-terreuraanslagen, politieke schandalen, graaicultuur, normvervaging, vervreemding, overspel, afgunst, echtscheiding, oud worden in een rusthuis, ziekte, zelfmoord. Herkenbare situaties, plaatsen, gebeurtenissen. Onze samenleving nu met zijn organisaties, overheden, gerecht, ziekenhuizen, advocatuur en dat alles in een verhaal waarvan je het einde weten wilt, ontrafelen wilt waarom iemand onder een trein springt en zijn familie opzadelt met schuld en opengebroken geheimen. Dat alles in een directe rake taal zoals: 'Ivo die al even erg uit de hoogte kon doen als die Zuidertoren in Brussel.' Proficiat aan de schrijver voor zoveel realiteit verpakt als fantasie of omgekeerd
Het verhaal sleept je mee, het is bijna gluren bij de buren, genieten van de 'roddel' over herkenbare figuren, zijnde 'gewone' mensen van onze huidige tijd, geconfronteerd met de situatie van nu: onzekerheid, migratie, IS-terreuraanslagen, politieke schandalen, graaicultuur, normvervaging, vervreemding, overspel, afgunst, echtscheiding, oud worden in een rusthuis, ziekte, zelfmoord. Herkenbare situaties, plaatsen, gebeurtenissen. Onze samenleving nu met zijn organisaties, overheden, gerecht, ziekenhuizen, advocatuur en dat alles in een verhaal waarvan je het einde weten wilt, ontrafelen wilt waarom iemand onder een trein springt en zijn familie opzadelt met schuld en opengebroken geheimen. Dat alles in een directe rake taal zoals: 'Ivo die al even erg uit de hoogte kon doen als die Zuidertoren in Brussel.' Proficiat aan de schrijver voor zoveel realiteit verpakt als fantasie of omgekeerd
Was zeer aangenaam verrast bij aanvang van het lezen van het boek. Buitengewoon talent in de leesclub ! De herkenbaarheid van het verhaal wekt je nieuwsgierigheid. De manier waarop de leef- en gedachtewereld van de personages wordt beschreven geeft een echte inkijk in het leven van de mens met al zijn zwakke kanten. De opbouw vind ik subliem, het boek in het boek is origineel. Ik ben een korte stukken-lezer, iedere dag keek ik er naar uit om verder te lezen. Het taalgebruik is van een zeer hoogstaand niveau en verheft het boek dat gaat over de gewone mens.
De verwevenheid van actuele gebeurtenissen in het verhaal maakt het geloofwaardig.
Ik ga ook "het vijfde wiel" lezen, mijn interesse is gewekt in het werk van Frank Lemahieu.
De verwevenheid van actuele gebeurtenissen in het verhaal maakt het geloofwaardig.
Ik ga ook "het vijfde wiel" lezen, mijn interesse is gewekt in het werk van Frank Lemahieu.
De mooiste kantjes van de mens verstrengeld in een ontsporend familieverhaal -al dan niet luchtig- ingebed in de actuele terreurcontext. Boeiend, vlot lezend, en naar meer smakend!
Frank Lemahieu is een echte taalkunstenaar en beheerser van onze Nederlandse taal. Hij komt verrassend uit de hoek met zijn rijke volzinnen!
Het verhaal is uit het leven gegrepen en zeker voor velen herkenbaar. Het onverwachte slot stemt tot nadenken...
Knap!
Het verhaal is uit het leven gegrepen en zeker voor velen herkenbaar. Het onverwachte slot stemt tot nadenken...
Knap!
Geen boek om lekker onderuit bij in te dommelen... Literatuur met grote "L" . Je moet gefocust blijven. Frank schrikt er niet voor terug om de mens van zijn weinig mooie kant te laten zien, soms tot in het absurde toe. Maar toch herkenbaar... Boeiend boek !
Net zoals bij de vorige roman, Het vijfde wiel, was het weer eens genieten. Het is een boek dat je niet loslaat door de prachtige verteltrant met de typische beeldspraak en humor, de opbouw van het verhaal waar Frank de lezer weet te boeien tot het einde toe. Beetje bij beetje wordt de lezer ingewijd in de geheimen van de personages. Het einde is verrassend, onverwacht, adembenemend.
Een boek dat je meerdere keren kunt lezen zonder je te vervelen. Voor mij, literatuur met een grote L en spannend bovendien door het wisselend vertelperspectief.
Een boek dat je meerdere keren kunt lezen zonder je te vervelen. Voor mij, literatuur met een grote L en spannend bovendien door het wisselend vertelperspectief.
Meeslepend verhaal van een familiedrama. Erg knappe en strakke opbouw. Over elk woord is nagedacht en alle (ogenschijnlijke) details blijken puzzelstukjes te zijn die samenkomen in een ontluisterende ontknoping. Blijft nazinderen.
'Het verderfelijk materiaal' liet een grote indruk op me na. Door dit boek heb ik opnieuw de smaak te pakken om meer romans te lezen. Frank Lemahieu schrijft op een heel intrigerende manier waardoor je als lezer als het ware opgeslokt wordt in het verhaal. Het boek heeft heel wat verrassingen en plotwendingen in petto. Deze zorgen voor een fenomenale lezerservaring. Meer van dat!
Een goed boek ! Interessante ontwikkeling van de plot. Vooral de rotatie in aandacht voor de verschillende personages, die zo allemaal een beetje de hoofdrol voor zich lijken op te eisen. Inhoudelijk ook een verhaal over boeiende mensen, maar daarom zeker geen winnaars. Het geheel is goed en vlot geschreven, met veel fantasie, maar nooit té ver gezocht. Aanbevolen.
Frank Lemahieu kan vertellen en schrijven, en dat op een boeiende, meeslepende manier. Dat staat vast. Het boek zit goed in elkaar en leest vlot. Je wil als ongeduldige lezer het mysterie zo snel mogelijk doorgronden. Eén kanttekening misschien: soms doet de auteur een beetje te hard zijn best. De vele uitweidingen en lange beschrijvingen, en de overvloed aan beelden en vergelijkingen, zijn niet altijd even raak en functioneel. Ik zie al uit naar zijn volgende boek!
