Tussen Diagnose en Heden
Een optimaal leven met MS

Jan van Bree geeft in dit boek weer hoe hij omgaat met de ziekte MS vanaf het moment dat hij de diagnose kreeg. Na allereerst de diagnose MS op je te laten inwerken moet je de keuze maken hoe je hiermee om zult gaan. Je wilt ervoor zorgen dat de kwaliteit van je leven, en dat van je partner en kinderen, zo optimaal mogelijk is en blijft. Samen ga je zoeken naar allerlei mogelijkheden om dit te realiseren, en soms vergt dit de nodige aanpassingen. In dit boek kunt u lezen hoe het gezin van Jan hiermee omgaat. Alvast een tipje van de sluier: positiviteit is het beste medicijn.

Jan van Bree (10 februari 1957) is getrouwd en is vader van twee zonen. Daarnaast is hij opa van een kleindochter en kleinzoon. Hij heeft zijn verhaal over MS op papier gezet om mensen te laten lezen dat als je positief bent en blijft, je meer kunt dan je zult denken. Je moet het wel kunnen en daar heeft Jan geluk mee gehad, maar proberen kan altijd. Het is voor jezelf en je omgeving een stuk prettiger leven. Dus zorg ervoor dat je glas half vol is in
plaats van half leeg.

MS Gedicht

Aangenaam,
Multiple Sclerose is mijn naam.
Ik zal me eerst even voorstellen,
want ik kan een hoop over mezelf vertellen.
Dankzij een defect aan jouw afweersysteem stond de deur voor mij open.
en zonder dat jij het doorhad ben ik stiekem binnen geslopen.
Ik houd me soms jarenlang stil
en beslis dan zelf wat ik wil.
Ik kan me uiten op vele manieren,
het is maar net hoe ik mijn feestje wil vieren.
Doordat ik aan het feesten kan gaan,
tast ik het omhulsel van jou zenuw aan.
Nu zal ik even vertellen wat ik je allemaal kan geven.
Het is wel zo, dat je met wat je krijgt… MOET leven!
We doorlopen even de hele rij,
en neem dan afscheid van je gezonde leven dankzij mij.
De ene dag kan ik problemen in je motoriek bezorgen,
die soms over zijn de andere morgen.
Tintelingen, prikkelingen, dove plekken op je huid,
het is maar net hoe ik me uit.
Trillende bewegingen met je armen, benen, hoofd of romp,
Voor je het weet geef je iemand een stomp.
Onhandigheid bij allerlei zaken.
Misselijkheid en dan bijna braken.
Evenwichtsverlies waardoor je onzeker gaat lopen.
En of het ooit weggaat daar mag je alleen op hopen.
Ik wil er ook wel eens voor zorgen dat je dubbelziet.
Hoeveel het er nu zijn weet je eigenlijk niet.
En je plas niet kunnen ophouden, niet getreurd.
het hoort erbij en is zo gebeurd.
Zo af en toe eens iets vergeten??
Doe gewoon alsof je het nooit hebt geweten.
Ook zo moe de laatste tijd??
Niet zeuren, hup vooruit met de geit.
Ik zal nu maar zwijgen over wat ik allemaal kan doen.
Denk gewoon terug aan je leven van toen.
Misschien merk jij heel je leven niks van mijn gedrag.
Maar één tip ga door het leven met een lach!

Groet Multiple Sclerose