zondag middag was mijn moment heerlijk in de tuin thee erbij (het was vroeg in de middag ) ik hoorde marijke praten zo leuk de verhalen te lezen was echt heerlijk weg op hun prachtige plekje in toscane Tuoro
Villa Pellegrino
De verhuizing, verbouwing en start van een Bed & Breakfast in Italië
- Auteur
-
Marijke Pellegrino-Kanters
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 5,0 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In Villa Pellegrino vertelt Marijke Pellegrino-Kanters hoe haar relatie met Italië en Italianen tot stand gekomen is. In 2003 werd ze weduwe. In 2007 is ze verhuisd naar Italië en samen met haar dochter, schoonzoon en zevenjarige kleinzoon is Marijke een Bed & Breakfast en appartementenverhuur begonnen. Het is een spannend avontuur geworden met veel tegenslagen. Brand, verstopping, lekkage, inbraak en gedoe met bedrijven die hun afspraken niet nakomen. Telkens weer weet Marijke echter de kracht te vinden om gewoon door te gaan. Ze vertelt uitgebreid op een positieve, komische en soms cynische wijze over de verhuizing, de verbouwing, de start van de appartementenverhuur en vooral over het dagelijkse leven in Italië. Een afspraak om negen uur is ook tien uur. Een Italiaanse hond blaft op z’n Italiaans en een rijbewijs aanvragen duurt drie maanden. Soms neigt het naar ‘Ik Vertrek/Het Roer Om’, maar dan verandert de situatie gelukkig toch weer ten goede!
Over de auteur
Marijke Pellegrino-Kanters is geboren en getogen in Delft. Na haar voortgezet onderwijs heeft ze zeventien jaar in Delft gewerkt als medische secretaresse bij verschillende specialismen. In 1992 gooide ze het roer om en is ze heel wat anders gaan doen. Ze kwam terecht bij Gist-brocades, (het tegenwoordige DSM) en heeft daar ruim dertien jaar gewerkt als afdelingssecretaresse. Vanaf haar 23e jaar had ze al de wens om samen met haar Italiaanse man een kwaliteitscamping te starten in Toscane. Op haar 60e, toen ze inmiddels vier jaar weduwe was, heeft ze de grote stap toch gezet.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402235272 / 978-94-022-3527-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 14-04-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 148
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
De overdracht van Villa Pellegrino was een Italiaanse klucht. Eind november 2006 hoorden we van de makelaar in Nederland dat de overdracht kon plaatsvinden op 12 december. De verkopende partij zou uit Duitsland komen (de eigenaren waren Duitsers) en wij uit Nederland. Alles was op tijd geregeld vanuit Italië, maar tijdens onze reis, toen we ter hoogte van Bologna waren, belde de makelaar op dat de bank zijn huiswerk niet goed had gemaakt en of we nog konden omkeren! Nou, daar hadden we natuurlijk helemaal geen zin in. Ik had net twee flinke operaties achter de rug en de reis viel me bitter tegen. We hadden een Bed & Breakfast in de buurt van onze villa geregeld. Dat viel nogal tegen, want het lag zeer afgelegen en we hadden een grote dubbelassige aanhanger achter de auto, uiteraard met de nodige spullen en die kon de volgende ochtend de berg niet meer op. De eigenaar belde met Giovanni, de buurman die vierhonderd meter verderop woonde. "Giovanni, kom eens hierheen met je landbouwtrekker, want ik heb hier Nederlanders die de berg niet meer op komen."
Na een half uurtje kwam hij aangetuft met een boerenknecht. Hij bekeek het geheel en had binnen tien minuten onze aanhanger bovenop de berg.
"Ach," zeiden we tegen elkaar, toen hij de aanhanger loskoppelde van zijn trekker, "geef die man een aardigheidje voor de moeite", en ik pakte mijn porte-monnee al. Wij waren in de veronderstelling dat buren elkaar helpen, maar de boer kwam naar ons toe.
"Zo," zei hij, "dat was het dan!" Hij zag dollartekens, we waren uiteindelijk buitenlanders met geld! "Mag ik even vangen?"
Na een half uurtje kwam hij aangetuft met een boerenknecht. Hij bekeek het geheel en had binnen tien minuten onze aanhanger bovenop de berg.
"Ach," zeiden we tegen elkaar, toen hij de aanhanger loskoppelde van zijn trekker, "geef die man een aardigheidje voor de moeite", en ik pakte mijn porte-monnee al. Wij waren in de veronderstelling dat buren elkaar helpen, maar de boer kwam naar ons toe.
"Zo," zei hij, "dat was het dan!" Hij zag dollartekens, we waren uiteindelijk buitenlanders met geld! "Mag ik even vangen?"
Reviews
Mooi om het verhaal van Marijke en ook van Sandra, Jeroen en Mauro te lezen.
We denken terug aan ons bezoek enkele jaren geleden. Mooi verhaal en een fantastisch verblijf
We denken terug aan ons bezoek enkele jaren geleden. Mooi verhaal en een fantastisch verblijf