Wat een geweldig boek heb jij geschreven over jullie treinreis. Alleen al de avonturen die jullie hebben beleefd maakt het tot een bijzonder boek. De verhalen over wat jullie hebben gezien op jullie ontdekkingsreis langs de zijderoute geeft een indruk over de route door verschillende streken van China. De ontmoeting met andere culturen komt duidelijk naar voren. Petje af voor dit avontuurlijk en duidelijk omschreven boek.
Samenvatting
De grote treinreis! Op zoek naar spanning, maar vooral naar ontmoeting met andere volken en culturen.
Met de Transsiberië Express naar China. Onverwachte gebeurtenissen in en buiten de trein. De Zijderoute vanaf Beijing naar Almaty. Per auto naar Xiahe, Dunhuang en Turpan. Het voelen van onderdrukking van de Tibetanen in Klein Tibet en van de bevolking in het Oeigoerengebied, door de Chinese Overheid. De zandduinen, de Gobiwoestijn, de nomadengebieden, de Boeddhistische tempels en de Mogao-grotten uit de veertiende eeuw maken deze reis van ongeveer 30.000 kilometer meer dan de moeite waard.
Een vermakelijk persoonlijk tijdsdocument met gedetailleerde informatie voor elke reiziger.
Met de Transsiberië Express naar China. Onverwachte gebeurtenissen in en buiten de trein. De Zijderoute vanaf Beijing naar Almaty. Per auto naar Xiahe, Dunhuang en Turpan. Het voelen van onderdrukking van de Tibetanen in Klein Tibet en van de bevolking in het Oeigoerengebied, door de Chinese Overheid. De zandduinen, de Gobiwoestijn, de nomadengebieden, de Boeddhistische tempels en de Mogao-grotten uit de veertiende eeuw maken deze reis van ongeveer 30.000 kilometer meer dan de moeite waard.
Een vermakelijk persoonlijk tijdsdocument met gedetailleerde informatie voor elke reiziger.
Over de auteur
Johanna Carolina Pasma (1945) is geboren in Leiden. Al op jonge leeftijd hield ze van avontuur. Met haar man en drie pubers trok zij eropuit naar de voormalige Oostbloklanden om te zien hoe de mensen daar leefden. Reizen vindt ze een verrijking van haar leven. Op haar eigen, persoonlijke wijze vertelt zij haar belevenissen op die reizen en wil ze de lezer inspireren de wereld in te kijken. Haar hobby is fotograferen.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402235531 / 978-94-022-3553-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 21-04-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Reizen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 136
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Op het station zoeken we het kleine restaurantje op en we genieten van een kop koffie. We zien dat de bediende elk kopje koffie en alle andere bestellingen noteert op een doorschrijfbloknootje. Het carbonnetje wordt er iedere keer voorzichtig tussen gelegd. Er is wel een kleine telmachine aanwezig, maar die wordt alleen gebruikt bij het afrekenen. We nemen plaats in de wachtkamer.
Na verloop van tijd vragen we ons af waar alle andere passagiers blijven. We zien helemaal geen bekende gezichten, van mensen uit de trein. Hoe kan dat? Het is bijna elf uur en nog steeds zien we geen bekende gezichten. We zien ook de deur van de trein niet opengaan en we maken ons nu toch wel een beetje zorgen. Er lopen medewerkers met hekken op het perron, maar daar slaan we verder geen acht op.
Johan loopt door de hal als er plotseling een medewerkster op hem afgelopen komt en hem om de tickets vraagt. Hij kijkt haar een beetje ongelovig aan en wijst naar de trein. Hij probeert haar duidelijk te maken dat onze tickets in de trein liggen bij de provodnik en dat we straks op onze trein stappen. Hierop slaat zij alarm en Johan komt naar mij toe om te vertellen wat er gaande is.
We krijgen het gevoel dat er iets niet klopt, pakken onze tas en lopen naar de uitgang vanwaar we het perron op kunnen. Daar blijkt dat de deur op slot is en plotseling zien we ook hekken buiten voor de deur staan. De uitgang is geblokkeerd.
Wat gaan we nu krijgen, denken wij en we proberen de deur door te komen, maar vergeefs. We worden tegengehouden door de persoon die bij die deur zit en dan ontstaat er een beetje paniek. Wij moeten die trein in, want straks vertrekt die zonder ons.
Ondertussen heeft de medewerkster, die zag dat het een beetje uit de hand liep, de beveiliging gebeld en er komen twee jonge mannen naar ons toe. Gelukkig spreekt een van hen Engels en we kunnen hem uitleggen dat de trein die op het perron voor ons staat, onze trein is, dat onze tickets bij de provodnik zijn en dat we wagon nummer 5 hebben. Hij gelooft ons en geeft bevel de deur te openen en de hekken een stukje opzij te duwen. We kunnen door naar onze trein, begeleid door de twee Russische beambten.
Onder het lopen door zien we ook bovenop de trein mensen lopen. Plotseling wordt ons duidelijk dat ze met de controles bezig zijn.
Na verloop van tijd vragen we ons af waar alle andere passagiers blijven. We zien helemaal geen bekende gezichten, van mensen uit de trein. Hoe kan dat? Het is bijna elf uur en nog steeds zien we geen bekende gezichten. We zien ook de deur van de trein niet opengaan en we maken ons nu toch wel een beetje zorgen. Er lopen medewerkers met hekken op het perron, maar daar slaan we verder geen acht op.
Johan loopt door de hal als er plotseling een medewerkster op hem afgelopen komt en hem om de tickets vraagt. Hij kijkt haar een beetje ongelovig aan en wijst naar de trein. Hij probeert haar duidelijk te maken dat onze tickets in de trein liggen bij de provodnik en dat we straks op onze trein stappen. Hierop slaat zij alarm en Johan komt naar mij toe om te vertellen wat er gaande is.
We krijgen het gevoel dat er iets niet klopt, pakken onze tas en lopen naar de uitgang vanwaar we het perron op kunnen. Daar blijkt dat de deur op slot is en plotseling zien we ook hekken buiten voor de deur staan. De uitgang is geblokkeerd.
Wat gaan we nu krijgen, denken wij en we proberen de deur door te komen, maar vergeefs. We worden tegengehouden door de persoon die bij die deur zit en dan ontstaat er een beetje paniek. Wij moeten die trein in, want straks vertrekt die zonder ons.
Ondertussen heeft de medewerkster, die zag dat het een beetje uit de hand liep, de beveiliging gebeld en er komen twee jonge mannen naar ons toe. Gelukkig spreekt een van hen Engels en we kunnen hem uitleggen dat de trein die op het perron voor ons staat, onze trein is, dat onze tickets bij de provodnik zijn en dat we wagon nummer 5 hebben. Hij gelooft ons en geeft bevel de deur te openen en de hekken een stukje opzij te duwen. We kunnen door naar onze trein, begeleid door de twee Russische beambten.
Onder het lopen door zien we ook bovenop de trein mensen lopen. Plotseling wordt ons duidelijk dat ze met de controles bezig zijn.
Reviews
Mij past enige bewondering voor de schrijfster en haar echtgenoot die - beiden in de 70 - deze enorme en spannende reis met de onvermijdelijke ontberingen nog in hun uppie durfden te ondernemen. Het boekje leest vlot weg, heeft een goede balans tussen tekst en foto's, en geeft in een notendop een treffend beeld van de meest opvallende en interessante belevenissen tijdens zo'n reis. In 135 bladzijden kan je natuurlijk niet uitputtend zijn in je toeristische informatie, maar voor wie dieper wil spitten zijn er andere boeken op de markt. Klein kritiekpuntje vind ik de niet zo sterke schrijfstijl van Johanna Pasma, maar die staat het meeslepende karakter van dit enthousiasmerende boekje niet in de weg, aanbevolen dus!
Ook van deze auteur
De Trein, ons Huis Met de Trans Mongolië Express naar Rusland, Mongolië en China
Johanna Pasma
Met de Mongoolse handelaren in de Trans Mongolië Express van Moskou naar Mongolië, wat een belevenis! Mongoolse handelaren verkopen vanuit de trein hun waren aan de geïsoleerd wonende Russen. De concurrentie is groot.
Johanna Pasma bezoekt een nomadenfamilie in de Altaj woestijn in Mongolië en in China aan de Chinese Muur en het Terracotta leger. Op de terugreis gebeurt er iets onverwachts, waardoor haar man in een ziekenhuis in Krasnojarsk, Siberië belandt. Het zal je maar overkomen!
Een bijzonder en persoonlijk tijdsdocument voor elke reiziger. Reis je mee?
Johanna Pasma bezoekt een nomadenfamilie in de Altaj woestijn in Mongolië en in China aan de Chinese Muur en het Terracotta leger. Op de terugreis gebeurt er iets onverwachts, waardoor haar man in een ziekenhuis in Krasnojarsk, Siberië belandt. Het zal je maar overkomen!
Een bijzonder en persoonlijk tijdsdocument voor elke reiziger. Reis je mee?
€
21,50
Carolina Moeder van een Dozijn. Een familiegeschiedenis uit Leiden
Johanna Pasma
Hoe breng je twaalf kinderen groot? “Carolina en haar man Chris deden dat!” Tussen 1939 en eind 1958 baarde Carolina dertien kinderen. “Ze hebben de Tweede Wereldoorlog met de ‘Hongerwinter’ overleefd.” Ze was altijd in de weer voor haar gezin, naast het drukke bestaan van haar man in zijn eigen bedrijf in ‘hartje’ Leiden. Door haar positieve levenshouding en haar doorzettingsvermogen, leidde zij haar kinderen naar de volwassenheid. Ze was streng in het opvoeden, maar achter die strengheid schuilde de liefde die zij voor haar kinderen had. Carolina was een vrouw met een sterk karakter, die wist wat ze wilde. Ze kon ook heel eigenwijs zijn en dat bleef zo, tot aan haar levenseinde toe. “De regie over haar eigen leven wilde ze niet uit handen geven.”
€
21,50