Mooi boek met verhalen die afwisselen maar toch meeslepen. Het leest zeer vlot en nodigt ook uit om in een keer uit te lezen.
Samenvatting
In het tweede boek van Thea van der Wekken staat een twaalftal verhalen. Al deze verhalen zijn geschreven in een vlotte stijl en daardoor lezen ze makkelijk weg. De verhalen gaan over het dagelijks leven in verschillende huishoudens en worden verteld vanuit een wisselend perspectief, waardoor het steeds weer een verrassing is wat het volgende verhaal te bieden heeft. Naast veel humor worden ook diverse levensvragen opgeworpen die stemmen tot nadenken. Het verhaal over het bezoek van de grootouders van de verteller is autobiografisch; de rest is ontsproten aan de fantasie van de schrijver. Het een na laatste verhaal heeft zelfs iets weg van een sprookje en het slotverhaal is een open brief aan de Nederlandse schrijver Maarten ’t Hart.
Over de auteur
Thea van der Wekken (1960) groeide op in Zeeland en in Dordrecht. Na de middelbare school werd zij verpleegkundige en later studeerde zij Maatschappelijk Werk. Zij werkte jaren in de verpleging, gehandicaptenzorg, psychiatrie en jeugdzorg. Van 2004 tot en met 2008 was zij correspondent voor enkele streekkranten. Haar jeugd in Zeeland, het werk in zorg en welzijn en het schrijven voor kranten waren een bron van inspiratie voor haar verhalen.
In haar vrije tijd leest zij veel en in dit boek richt zij zich tot één van favoriete schrijvers.
In haar vrije tijd leest zij veel en in dit boek richt zij zich tot één van favoriete schrijvers.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402235906 / 978-94-022-3590-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 05-05-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Verhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 100
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Net toen ik wilde weglopen begon achter mijn rug de slagwerker op zijn pauken te slaan. Met open mond bleef ik staan. Ik voelde mijn nieuwe onderbroek aan mijn billen plakken. Na enkele seconden herkende ik de slagwerksolo. Het was het openingsnummer van een werk voor koor, orkest en solisten van de zeventiende-eeuwse componist Charpentier. Wat had dit in vredesnaam te betekenen?
Mijn informatie zegt u waarschijnlijk niets. Maar als u erbij was geweest had u het wel begrepen. Na de slagwerksolo gebaarde mijn vrouw me dat ik me om moest draaien. Ik begon kwaad te worden. Allemaal doorgestoken kaart en zij zat ook in het complot! Ik draaide me om. De blazers gingen staan en speelden het volgende deel van Charpentier. En dat zou u zeker herkend hebben! Deze melodie is namelijk altijd op radio en tv te horen voorafgaand aan een programma dat in Europees verband wordt uitgezonden. U heeft het waarschijnlijk weleens lopen zingen of neuriën. Dan weet u ook dat het maar anderhalve minuut duurt. Wat nu nog, vroeg ik me vertwijfeld af.
Mijn informatie zegt u waarschijnlijk niets. Maar als u erbij was geweest had u het wel begrepen. Na de slagwerksolo gebaarde mijn vrouw me dat ik me om moest draaien. Ik begon kwaad te worden. Allemaal doorgestoken kaart en zij zat ook in het complot! Ik draaide me om. De blazers gingen staan en speelden het volgende deel van Charpentier. En dat zou u zeker herkend hebben! Deze melodie is namelijk altijd op radio en tv te horen voorafgaand aan een programma dat in Europees verband wordt uitgezonden. U heeft het waarschijnlijk weleens lopen zingen of neuriën. Dan weet u ook dat het maar anderhalve minuut duurt. Wat nu nog, vroeg ik me vertwijfeld af.
Reviews
Mooie in losse stijl geschreven verhalen; afwisselend met humor en diepgang. Een aanrader!