Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Als je de ziekte Kahler hebt, wat dan?

Auteur

André Kloosterman

Uitvoering
Paperback
Prijs
20 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Bij André Kloosterman werd in 2014 de ziekte Kahler vastgesteld. Dit is een vorm van kanker in het beenmerg. Met chemokuren werd de ziekte eerst bestreden, en met een stamceltransplantatie is de ziekte vooreerst chronisch gemaakt. De ziekte zal zich na een aantal jaren opnieuw openbaren. Wanneer weet niemand. De behandeling heeft bij André veel lichamelijke en geestelijke schade aangebracht. Als een leeuw heeft hij gevochten om zijn werk te behouden. Maar dit is fysiek en mentaal niet meer mogelijk en daarom werd hij afgekeurd. Ondanks dat deze periode voor hem erg zwaar is geweest, heeft hij door dit alles heen toch steeds Gods hand ervaren.

Over de auteur

André Kloosterman is geboren in 1966, hij is getrouwd en vader van vier dochters. In 2014 werd bij hem de ziekte Kahler vastgesteld. In dit boek beschrijft hij wat de impact van deze ziekte zowel mentaal als fysiek met hem doet. En ook welke gevolgen dit heeft voor zijn gezin.

Productinformatie

ISBN
9789402236910 / 978-94-022-3691-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
30-06-2017
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
172
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ze vertelt waar ze vandaan komt en dat haar man veehouder is. Omdat dit ook wel mijn interesse heeft, zijn we hier ongemerkt een poosje over aan het praten. Ook ik vertel wat voor werk ik doe en wat mijn interesses zijn. Zo komen er heel wat onderwerpen aan bod. Ondertussen gaat het stamcelrooien gestaag door.
Om een uur of vier, half vijf, moeten ze na nieuwe berekeningen van de arts genoeg stamcellen hebben en word ik afgekoppeld van de machine. De kamergenoten geven aan dat ze blij zijn dat de machine uitgeschakeld wordt, omdat hij veel lawaai maakt. Ze benijden mij niet, omdat ik twee dagen naast deze machine moest liggen.
Mijn zwager belt en vraagt of ik al klaar ben, hij is klaar met zijn vergadering. Ik vertel dat er niet meer gerooid wordt, maar dat ze nog moeten tellen, en dat alles met elkaar nog wel een poos kan gaan duren.
We spreken af dat hij mij zo nodig ophaalt als Jannie niet kan. Hij gaat eerst naar huis.
De lijn blijft nog zitten, wanneer ze niet genoeg stamcellen hebben, zou ik opnieuw aangesloten kunnen worden. Het rooien kan maar een bepaalde periode, want doordat de medicatie is gestopt, maakt mijn lichaam weinig of geen nieuwe cellen meer aan en deze komen ook bijna niet meer in de bloedbaan.
Het is nu afwachten of er genoeg zijn. De cellen gaan naar het lab om geteld te worden.
Hoewel het tellen dikwijls anderhalf tot twee uur duurt, is de uitslag er al binnen een uur.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek