De Blauwe Waterspetter
Coming out in de sportwereld

De Blauwe Waterspetter vertelt het verhaal van Rico, een jonge wedstrijdzwemmer die worstelt met zijn gevoelens voor jongens. Wanneer blijkt dat David verliefd op hem is, begint een mooie relatie maar ook de strijd om dit geheim te houden voor de buitenwereld. Wanneer de jongens worden geselecteerd voor het Goldstar team, merkt Rico dat niet iedereen zo meegaand is met homo’s in de sportwereld. Hij is verwikkeld in een lastige dilemma: kiest hij voor de liefde van zijn leven? Of voor zijn zwemcarrière? En zal Rico zijn relatie opbiechten aan zijn moeder wanneer hij daar bijna geen kans meer voor kreeg?

De Blauwe Waterspetter is het debuut van Brian Haakmeester (1993). Hij heeft het boek geschreven voor zijn eigen coming out. In het boek wordt een beeld geschetst over de acceptatie van homoseksualiteit in de sportwereld. Door persoonlijke ervaringen van de schrijver is het boek op een beeldende en emotionele wijze geschreven. Het boek beschrijft
op realistische wijze de worstelingen die jongeren hebben vlak voor hun coming out.

Rico pakt een strandlaken uit de tent. Naast het vuur legt hij het laken uit en hij gaat er samen met David op zitten. Samen kijken ze naar de prachtige zonsondergang. Begeleid door het knisperende kampvuur en het golven van de zee zien ze hoe de zon langzaam in het blauw verdwijnt. De vuurrode lucht wordt langzaam donker. Rico kruipt tegen David aan. Als het helemaal donker is, wil David wat aan hem laten zien. ‘Wil je echt weten hoe sterk onze relatie is?’, vraagt hij en Rico knikt. Uit de stapel hout pakt David een blok van ongeveer 30 centimeter lang. Vervolgens pakt hij uit zijn broek een Zwitsers zakmes. David veegt wat mos van het houtblok af en begint met het lemmet in het hout te kerven. Hij kerft de letters “R” en “D” in het hout en omlijst ze met een hart. Rico weet meteen waar de letters voor staand. De “R” is voor Rico en de “D” voor David. Dan gooit David het blok in het vuur en zegt tegen Rico dat hij op moet letten. Tot Rico’s volle verbazing ziet hij dat het blok opgaat in vlammen, op één stukje na. De ingekerfde letters vatten geen vlam. Het is alsof de vlammen continu worden afgestoten, als twee magneten met dezelfde polen. David kijkt vrolijk en zegt: ‘Zie je nu hoe sterk onze relatie is? Zelfs het vuur kan het niet kapot krijgen.’ Rico snapt er niets van. Een paar krassen op een stuk hout en meteen brandt het niet meer. Toch heeft het wel een hoop duidelijk gemaakt. Rico weet het nu zeker. De sport kan hem niet zo veel meer schelen. Hij wil de rest van zijn leven bij David zijn. Op David kan hij vertrouwen en hij zal hem altijd blijven steunen. Rico kan zich geen betere vriend voorstellen.