Scheepsjongen en de Mont Ventoux
- Auteur
-
Ronald de Jager
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Spiritualiteit
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
In Scheepsjongen en de Mont Ventoux leidt Ronald de Jager de lezer langs de fundamentele vragen van het menselijk bestaan. Wie zijn we? Wat zoeken we? Waarom zijn we ongelukkig? Wat behelst de zoektocht naar geluk of zelfs naar spirituele verlichting? Wat is geloof? Is er een uitweg uit mentaal leed en depressie? De uniciteit van ieder mens, de eigen verantwoordelijkheid en de dominerende rol van het denken staan hierbij centraal. Dit boek is de neerslag van zijn eigen ervaringen en inzichten, en is misschien het best te karakteriseren als eigenzinnig, diepzinnig, fel, liefdevol, menselijk en down-to-earth.
Over de auteur
Ronald de Jager (1956), echtgenoot en vader van twee zoons, is restaurator van schilderijen, kunsthistoricus en lifecoach. Bijna zijn hele leven al is hij geïnteresseerd in vragen van filosofische, psychologische en spirituele aard. Zijn streven een uitweg te vinden uit zijn aanhoudende depressies maakte deze interesse voor hem bovendien tot noodzaak. Dat hij die uitweg gevonden heeft, was voor hem de aanzet tot het schrijven van dit unieke boek.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402240108 / 978-94-022-4010-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 20-10-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Spiritualiteit
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 142
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Heb je weleens over koude voeten nagedacht?"
* "Koude voeten? Hoezo koude voeten? Ik heb er ’s winters soms wel last van, ja. Maar erover nagedacht? Nou, nee."
"Hoe weet je dat dat gevoel dat je hebt in je voeten, ten eerste dat dat iets is om last van te hebben, en ten tweede dat dat gevoel ‘koude voeten’ betekent? Ergens heb je die kennis vandaan. Ik neem koude voeten als voorbeeld, maar het geldt voor alles. Hoe weet je dat dat bepaalde gevoel geluk is, of verdriet, blijdschap, woede, hoe weet je wat honger is, wat dorst, pijn, wat aardig is, en ga zo maar door? Deels zul je in je jonge jaren wel iets geleerd hebben van je ouders of van iemand anders, maar ook is die kennis al aanwezig. Zo zitten we volgestouwd met kennis waarmee we de wereld om ons heen en alle ervaringen interpreteren. Zonder die duiding van koude voeten zou je geen last van koude voeten hebben, zouden ze niet eens koud voelen. Daarom, koude voeten. Snap je?"
* "Ik heb me dat nog nooit gerealiseerd. En nee, ik geloof niet dat iemand mij ooit heeft uitgelegd dat koude voeten als koude voeten voelen.
En nu je dit zo zegt, ik vraag me weleens af waarom verdriet verdriet is. Waarom voelen we iets als verdriet? Waarom reageren we met verdriet als iemand overlijdt? Niet dat ik vind dat je dan maar blij zou moeten zijn, het is wat het is, en ik voel verdriet, maar toch, het lijkt soms zo ingegeven. Hetzelfde geldt natuurlijk voor blijdschap, maar daar denk ik dan iets minder zwaar over door. Blijdschap is me nu eenmaal iets welkomer dan verdriet…"
* "Koude voeten? Hoezo koude voeten? Ik heb er ’s winters soms wel last van, ja. Maar erover nagedacht? Nou, nee."
"Hoe weet je dat dat gevoel dat je hebt in je voeten, ten eerste dat dat iets is om last van te hebben, en ten tweede dat dat gevoel ‘koude voeten’ betekent? Ergens heb je die kennis vandaan. Ik neem koude voeten als voorbeeld, maar het geldt voor alles. Hoe weet je dat dat bepaalde gevoel geluk is, of verdriet, blijdschap, woede, hoe weet je wat honger is, wat dorst, pijn, wat aardig is, en ga zo maar door? Deels zul je in je jonge jaren wel iets geleerd hebben van je ouders of van iemand anders, maar ook is die kennis al aanwezig. Zo zitten we volgestouwd met kennis waarmee we de wereld om ons heen en alle ervaringen interpreteren. Zonder die duiding van koude voeten zou je geen last van koude voeten hebben, zouden ze niet eens koud voelen. Daarom, koude voeten. Snap je?"
* "Ik heb me dat nog nooit gerealiseerd. En nee, ik geloof niet dat iemand mij ooit heeft uitgelegd dat koude voeten als koude voeten voelen.
En nu je dit zo zegt, ik vraag me weleens af waarom verdriet verdriet is. Waarom voelen we iets als verdriet? Waarom reageren we met verdriet als iemand overlijdt? Niet dat ik vind dat je dan maar blij zou moeten zijn, het is wat het is, en ik voel verdriet, maar toch, het lijkt soms zo ingegeven. Hetzelfde geldt natuurlijk voor blijdschap, maar daar denk ik dan iets minder zwaar over door. Blijdschap is me nu eenmaal iets welkomer dan verdriet…"
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek