Een autobiografie met bloemrijke taal, geen valse sentimenten, duidelijk hoe haar leven was, vooral in de kinderjaren. Aangrijpend dat je ongewenst bent en wordt afgestaan aan een tehuis. Je komt dan toch bij "vader" en "moeder" terecht. (bleken Oom en Tante te zijn) Waar je diverse jaren hebt gewoond maar liefde was er niet. Je was eigenlijk te veel, kon weinig goed doen. Dan weer terug naar de nonnen leek het beste ook daar weinig of geen liefde en ook weer het feit van dat je niet veel goeds kon doen. Totdat dan toch eindelijk de jaren kwamen om zelfstanding te gaan wonen, te werken en zo langzamerhand toch proberen een normaal leven te gaan leiden. Er is veel gebeurd en dat is wel eens een brok in je keel. Heel goed opgetekend is de tijdgeest waarin alles afspeelt. De wederopbouw, als je trouwde moest je je baan opzeggen, het wordt goed weergegeven. De hoofdpersoon komt een man tegen en ze trouwt met hem. Het relaas van.hoe en wat moet je zelf lezen. Ik vind het erg sterk en krachtig om je autobiografie zo te vertellen. Het is wel erg mooi om te lezen dat ze erg gesteld is op haar zoon en twee dochters en 4 kleinkinderen en dat waar ze nu woont het ook allemaal goed is. Ze is tevreden en ga ervan uit dat het schrijven van.dit boek ook een bevrijding is van wat er vroeger allemaal is voorgevallen, het te kunnen laten rusten.
AANRADER DEZE ROMAN !!!!!!!!!!!
Wat een mooi en geweldig boek
Met kippenvel op mijn armen en rillingen over mijn rug heb ik het boek in een paar dagen gelezen.Ik vind het erg mooi en knap geschreven met af en toe een lekker sprongetje door de tijd waardoor het interessant blijft. Ik ben er stil van. Liefde...zo belangrijk ,niemand kan zonder.
Wat een mooi geschreven boek.Indrukwekkend zo dapper om dit zo op te schrijven.
Ik vond het een indrukwekkend verhaal, verdrietig. Mooi om het zo op te kunnen schrijven..
Het boek heeft veel indruk op mij gemaakt. Tranen. Mag dit boek een eyeopener zijn voor alle opvoeders in het algemeen. Knap om dit boek te schrijven.
Het verhaal is kort en duidelijk geschreven.Ik zie meteen het beeld voor me. Wel verdrietig. De lezer begrijpt al gauw hoe een kind in de overleving modus komt. Super goed geschreven.!
Ik heb het boek gelezen. Niet in een adem want ik kreeg regelmatig een brok in mijn keel en liepen de tranen over mijn wangen. Ik bewonder haar moed dat de schrijfster het op papier heeft gezet en dat het in boekvorm nu in de winkels ligt.
Ik ben zeer onder de indruk van het boek. Ik heb het met pijn en een traan gelezen. Het is zo dapper en goed dat dit is opgeschreven. Hoe kinderen kunnen lijden onder druk van volwassenen, geloof etc.
Haar verhaal verwoord dit zo goed.
Ik heb het boek van gelezen. Indrukwekkend, wat een leven. Ik bewonder haar om wat zij ervan gemaakt heeft.
Ik heb het boek in een keer uitgelezen. Wat een triest verhaal. Je kunt je niet voorstellen dat iemand zo vreselijk tegen een kind kan doen.
Wat een aangrijpend verhaal. Het boek beschrijft een verschrikkelijke start en verloop van het leven van een meisje in een tijd nog maar zo kortgeleden. Een knap en goed geschreven biografie dat boeit van begin tot eind. Een rijke maar ingekorte beschrijving van een periode ter afsluiting van een verdrietige kindertijd vol ellende, onderdrukking en intimidatie. Het verhaal geeft inzicht in hoe breekbaar vertrouwen is. Het wordt pijnlijk duidelijk hoe anderen, monsters uit naam van god en zelfs je allernaasten bewust zoveel schade kunnen toebrengen. En dit met grote gevolgen voor haar relaties, het (zelf-)vertrouwen in mensen en haar verdere leven. Het is knap hoe zij het hoofd boven water heeft gehouden en tevreden is met wat ze nu heeft. Ik heb veel respect voor waar ze nu staat en hoop dat ze nog lang kan genieten van haar kinderen, kleinkinderen en haar naasten.
Mooi geschreven ! Ik heb het boek in een keer uitgelezen ,
En niet zonder tranen . Wat een kanjer van een vrouw ben jij ,
Zeer de moeite waard om te lezen en er je voordeel mee te doen .
Hier uit blijkt dat hoe uitzichtloos het ook lijkt het leven zeer de moeite waard is en kan zijn . Een diepe buiging Hanne ðŸ‘ðŸ»
Wat een aangrijpend verhaal van Anne(geboren in 1942),die compleet liefdeloos wordt opgevoed door haar tante en het kindertehuis waar ze haar jeugd en puberteit voor een groot deel heeft doorgebracht.Het kindertehuis blijkt een tehuis te zijn, gerund door krengen van nonnen en een handtastelijke pater.
Mijn waardering gaat uit naar de schrijfster Hanne van der Linden die het misbruik in de tehuizen van God openbaar maakt en daardoor haar jarenlange knagende emotionele pijn op papier kon zetten!
Inderdaad zal het recht zegevieren, zoals Hanne van der Linden op de achterflap schrijft,misschien niet vandaag maar het zal gebeuren!
Een emotioneel en prachtig geschreven verhaal!!
De schrijfster geeft ons een duidelijke inkijk in het leven van een jong meisje dat opgroeit in een liefdeloos gezin van haar tante en later in het kindertehuis bij de nonnen. Geheel aan zich zelf overgeleverd weet zij zich te onttrekken aan dit milieu maar dat gaat niet zonder slag of stoot.
Opgroeien in het Nederland van de jaren 40-70 van de vorige eeuw zonder een sociaal netwerk is zeker niet makkelijk maar het is dit meisje Anne eindelijk gelukt. Dankzij de schrijfster krijgen een indruk van een wereld die we niet kennen. Niet alleen vanuit persoonlijk oogpunt is dit boek interessant maar ook historisch. Bewondering gaat uit naar deze overlever.
