Prachtig geschreven. Mysterieus, eerlijk geschreven en heel herkenbare situaties. Het boek is precies lang genoeg zodat je aandacht er constant bij blijft. Aanrader!
Samenvatting
Na een uitbarsting tijdens een avond kaarten krijgt deze hoofdpersoon van zijn vriendin een dagboek waarin hij brieven aan zichzelf schrijft. In deze brieven probeert hij zijn gevoelens van depressie en eenzaamheid te rationaliseren. Hij schrijft over de jeuk die hij krijgt van deze gevoelens, en hoe die jeuk zijn relatie beïnvloedt. In plaats van zich open te stellen voor hulp, kiest hij ervoor iedereen van zich af te stoten, tot dat op een gegeven moment niet meer lukt.
Over de auteur
Thomas Chmielowice-Szymanski (1998) maakt zijn debuut met het boek ‘Jeuk’. Hij is geboren in Zwolle en studeert nu Archeologie aan de Universiteit Leiden. Vele colleges en treinreizen hebben tijd geboden voor de creatie van dit boek. Een interesse in geschiedenis en het vertellen van verhalen en de behoefte aan een outlet voor creativiteit hebben samen de drang om te schrijven gecreëerd. Momenteel werkt hij hard aan een nieuw boek.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402238228 / 978-94-022-3822-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 18-08-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 74
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Hé lieverd," hoor ik achter me, "ik weet dat je jarig bent, maar je zou toch stoppen met roken?"
"Ja, klopt."
"Ik merk ook dat je de laatste tijd veel stiller bent dan normaal. Zit iets je dwars?"
"Dat ben ik helemaal niet."
"Jawel, ik merk het toch echt. Je zou toch naar een psycholoog gaan?"
Ik kan haar nu niet in de ogen kijken. Niet doen. "Nee, heb het daar niet over. Dat doe ik zelf wel."
"Oké. Hoe dan ook, ik ga even op en neer naar mijn ouders voor de laatste verhuisdozen. Tot straks lieverd."
Ze legt haar hand op mijn wang en geeft me een kus, en nog een, en nog een. Terwijl ze zich omdraait om naar binnen te gaan breekt een glimlach door op haar gezicht, maar bij mij niet. Rokend en in de verte kijkend val ik weer in mijn gedachten over het leven. Het leven is raar. Als ik nu over de balustrade zou springen, wie zou me dan missen?
Poortsteeg 43a. Gisteren is een man doodgevallen van vier hoog, oorzaak onbekend.
Ella zou me in ieder geval missen. Ik mag van haar niet eens zo denken. Toch maar niet doen dus. Ach, wat zeg ik ook! Ik ben gelukkig. Deze gedachten willen dat alleen maar verzieken. Ze zijn niet echt. Weg van dit balkon. Ik kan wel een restaurantje reserveren voor vanavond. Daar zal ze blij van worden. Oh nee, vanavond komen Paul en Eline klaverjassen. Waarom gaan we altijd met hen klaverjassen? Zou ze mijn vrienden haten? Dat moet ik haar eens vragen.
"Ja, klopt."
"Ik merk ook dat je de laatste tijd veel stiller bent dan normaal. Zit iets je dwars?"
"Dat ben ik helemaal niet."
"Jawel, ik merk het toch echt. Je zou toch naar een psycholoog gaan?"
Ik kan haar nu niet in de ogen kijken. Niet doen. "Nee, heb het daar niet over. Dat doe ik zelf wel."
"Oké. Hoe dan ook, ik ga even op en neer naar mijn ouders voor de laatste verhuisdozen. Tot straks lieverd."
Ze legt haar hand op mijn wang en geeft me een kus, en nog een, en nog een. Terwijl ze zich omdraait om naar binnen te gaan breekt een glimlach door op haar gezicht, maar bij mij niet. Rokend en in de verte kijkend val ik weer in mijn gedachten over het leven. Het leven is raar. Als ik nu over de balustrade zou springen, wie zou me dan missen?
Poortsteeg 43a. Gisteren is een man doodgevallen van vier hoog, oorzaak onbekend.
Ella zou me in ieder geval missen. Ik mag van haar niet eens zo denken. Toch maar niet doen dus. Ach, wat zeg ik ook! Ik ben gelukkig. Deze gedachten willen dat alleen maar verzieken. Ze zijn niet echt. Weg van dit balkon. Ik kan wel een restaurantje reserveren voor vanavond. Daar zal ze blij van worden. Oh nee, vanavond komen Paul en Eline klaverjassen. Waarom gaan we altijd met hen klaverjassen? Zou ze mijn vrienden haten? Dat moet ik haar eens vragen.
Reviews
Een duidelijk, compleet en goed verhaal wat in weinig woorden is opgeschreven, heel erg knap!