Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Een kleine psychologie van het Molukker-zijn

Auteur

Bram Latumahina

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,3 / 5 (4 reviews )
Prijs
20 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Het boek ‘Kleine psychologie van het Molukker–zijn’ geeft een diepgaande autobiografische beschrijving van de Molukker in Nederland. Zodra je dit boek uit hebt besef je pas hoe diep de band is tussen kind en ouder in de Molukse cultuur. Voor het eerst in Nederland wordt zo diepgaand en intiem het leven van een Molukker van binnenuit beschreven. Je zult mogelijk een traantje moeten wegpinken als lezer, of een lach niet kunnen onderdrukken. Ook kan het zijn dat je nu pas beseft hoe wreed het persoonlijke leven van menig Molukker is geweest. Wreed tegen de achtergrond van de bijzonder pijnlijke geschiedenis. De doorwerking hiervan hebben we gezien in de vorm van onder meer de treinkapingen in de jaren zeventig. Hoe je desondanks deze geschiedenis Molukker blijft midden in de Nederlandse samenleving, wordt in ‘een kleine psychologie van het Molukker-zijn’ uit de doeken gedaan.

Over de auteur

Bram Latumahina is geboren in het kamp Randwijk in de Betuwe. In 1961 verhuisde hij samen met het gezin naar de Molukse ‘wijk’ in Tiel. Hij studeerde Sociale Wetenschappen in Groningen en Leeuwarden, en Klinisch Psychologie in Utrecht. In 2009 heeft Bram Latumahina samen met zijn zoon een sterk autobiografische cd geproduceerd met de titel ‘Who wrote my Diary’. Op dit moment is hij werkzaam als GZ-NIP psycholoog bij Stichting Sarya, een GGZ instelling voor mensen met een andere culturele achtergrond te Rotterdam. Daarnaast is hij als GZ Psycholoog freelance beschikbaar ten behoeve van Molukse mensen met psychische problemen.

Productinformatie

ISBN
9789402239119 / 978-94-022-3911-9
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
13-10-2017
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
170
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Mijn ogen keken niet naar de beelden. Neen, mijn ogen bleven ‘stokstijf’ stil staan, leek het wel. Mijn hart bloedde. We wisten waar ze het voor deden. Eigenlijk deden we er allemaal aan mee. Eigenlijk zaten we ook in de trein. Eigenlijk waren we zowel actievoerders, als slachtoffers. De kamer waar we met zijn allen naar de tv zaten te kijken werd overheerst door een wat donkerbruine, grauw grijze kleur. Het licht buiten, was écht buiten. De gestalten van mijn vrienden voelde ik heel dichtbij. Gelijker tijd was er geen ‘ik’, en was er geen ‘zij’. Neen. Het was ‘wij’.


Als ik dit zo schrijf, anno tweeduizendzestien, weet ik niet meer wat we tegen elkaar gezegd hebben. Het doet er eigenlijk ook niet toe. De tranen doen er wel toe. Want die tranen zaten achter elk oogkas. Tranen die vanuit het hart van ons allen opborrelden. De tijd stond ‘dus’ stil. De geschiedenis van wat in de trein heeft plaatsgevonden raasde door mijn collectieve geheugen. Wat mijn vader voor hen heeft gedaan, wat onze vaders voor hen hebben gedaan. Hoe zij werden gestuurd door een geschiedenis waar zij niet voor hebben gekozen. Bovenal: hun pijn bij het (wederom)moeten ondergaan wat nu in de trein had plaatsgevonden. Ja, je kind werd aan diggelen geschoten.


Dood gaan we met zijn allen. Maar niet zo. Dit hadden we toch niet verdiend? Verlangen naar troost en om gezien te worden. Wie zou ons emotioneel kunnen begrijpen? De trein was ontzet. Maar we zaten nog in de trein. Mijn vrienden druppelden een voor een langzaam de kamer uit. We zochten onze vaders en moeders op. We wilden dicht bij hen zijn en blijven. Om te laten zien dat we kinderen waren van hen... Als je goed luistert hoor je ze huilen.

Reviews (4)

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door C Salakory op 03-11-2017
Schitterend boek
In 1 keer uitgelezen, herinneringen komen terug
Dank bung voor het opschrijven van "mijn" herinneringen
door Belinda Buyze op 23-12-2018
Wat een mooie inkijk in het verhaal van een "vergeten" volk. Het vertelt ook hoe het doorwerkt in de generaties daarna. Ik weet sinds kort nog maar de geschiedenis van de Molukkers en ik zie het als weer een zwarte bladzij in onze geschiedenis. Wat doen mensen elkaar toch aan. Prachtig verwoord.
door Jeffry Siau op 23-10-2020
Helemaal eens met Buyze en Salakory; dit boek hoort in de collectie van Moluks Historisch Museum (Sophiahof) Den Haag!
☆ ☆ ☆ door M. Van Ameijde op 06-01-2022
Vond het tegenvallen. Misschien komt het door de titel van het boek. Het was meer een biografie. Had verwacht dat er meer in de psyche van de Molukkers werd gekeken.