Als dit boek even mooi het leven in het Oude Rome illustreert als in het vorige boek, Het huis van de Schorpioen, dan wordt dit weer eentje om van te smullen. Bestellen dus !
Samenvatting
De jonge Romein Cossus zoekt zijn weg tussen het spirituele leven en het meer pragmatische. Breekpunt is zijn ontluikende liefde voor Tertulla, de zuster van zijn boezemvriend. Hij wordt uiteindelijk de raadgever van een van de kandidaten om een gesneuvelde consul op te volgen. Zij echter wordt tegen haar zin uitgehuwelijkt aan de neef van een tegenkandidaat. Zo geraken de geliefden verwikkeld in de strijd tussen twee rivalen. Net dan komt de arme wijk van Rome in opstand. Brandstichting en zelfs moord is het gevolg ...
Over de auteur
Diederik Van Rillaer zette zijn eerste stappen in de wereld van het schrijven met een aantal verhalen in de jeugdreeks Vlaamse Filmpjes. Hij is begeesterd door geschiedenis, vooral die van het oude Rome. Dat vertaalde zich ook in zijn eerste boek Het Huis van de Schorpioen. Hij wil geen oordeel vellen over het verloop van de geschiedenis, maar een meeslepend verhaal vertellen dat de lezer meevoert naar vervlogen tijden waarin niet alles zoveel beter was.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402239591 / 978-94-022-3959-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-10-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 266
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het was pikdonker in het steegje dat naar het havenkwartier leidde. Het was er zo nauw dat de druilerige regen, die vanuit het noorden over de huizen waaide, nauwelijks de onregelmatige straatstenen kon bevochtigen. De geluiden, die het huiselijke leven in de huizen verraadden, klonken gesmoord alsof ze buiten niet gehoord mochten worden. Het geblaf van een opgeschrikte hond liet hem verstijven. Zou een waakzame burger komen zien waarom het dier aansloeg? Hij steunde stram tegen een muur in de hoop zich zo minder zichtbaar te maken. Een bezwerende stem legde de hond het zwijgen op. Snel zette hij zijn weg verder. De figuur die voor hem uitliep was nu nauwelijks meer dan een schaduw die enkel omdat hij bewoog in de duisternis te onderscheiden was. Paulus versnelde de pas om het contact met de man voor hem niet te verliezen maar ook voldoende voorzichtig om zich niet te verraden.
Het steegje leidde naar een grote loods die opeens in het licht van een zwakke maan opdoemde. Paulus bleef staan in het beschermende donker en zag hoe de man de deur opende en snel weer achter zich sloot. Hij voelde hoe zijn hart tekeerging. Dit was dus het moment waarop zijn leven een andere wending zou nemen.
Het steegje leidde naar een grote loods die opeens in het licht van een zwakke maan opdoemde. Paulus bleef staan in het beschermende donker en zag hoe de man de deur opende en snel weer achter zich sloot. Hij voelde hoe zijn hart tekeerging. Dit was dus het moment waarop zijn leven een andere wending zou nemen.