Hoewel ik Loudon 3 niet echt ken, heb ik deze biografie aan de hand van de belangrijkste teksten in 2 avonden gelezen. Het had best wat dikker mogen zijn. Maar goed, de auteur belooft min of meer dat ook de avonturen van de nu 71jarige wainwright in het bejaardenhuis nog aan bod zullen komen. Hopelijk maak ik het nog mee. Wat Wainwright zoal uitspookt is vaak niet fraai, en zoals hij dat zelf in zijn teksten niet verdoezelt of krompraat, veegt ook Gryson het negatieve niet onder de mat. Een erg eerlijk en integer boek dus, over een idool dat de fan de kans geeft ook iets over zichzelf te leren. Dit is beter dan het Brel-boek van Anthierens jaren geleden.
3 is een magisch getal
Loudon Wainwright en zijn levensliederen
- Auteur
-
Alex Gryson
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 20 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Loudon Wainwright III is een van de best bewaarde geheimen in de muziekwereld. Al bijna vijftig jaar beschrijft hij zijn leven in zijn songteksten. Niets is taboe: relaties die mislukken, kinderen die hun vader haten, ouders die sterven, de zanger zelf die aftakelt en vreest vroegtijdig dood te gaan… Wainwright stelt zich buitengewoon kwetsbaar op en schuwt de grote emoties niet. Tegelijk hanteert hij het sterke wapen van de humor als een noodzakelijk tegengif. Deze biografie van Loudon Wainwright is origineel, doordat ze uitgaat van een zestigtal songteksten om zijn levensloop te schetsen.
Over de auteur
Alex Gryson is gelukkig getrouwd en vader van vier boeiende kinderen. Hij heeft 35 jaar lesgegeven en kijkt tevreden terug op zijn onderwijsloopbaan. Volgens hem is een goede leraar iemand die enthousiast is, die goed kan vertellen en die zijn leerlingen graag ziet. Alex is een grote fan van Loudon Wainwright. Zoals zijn idool zet hij graag zijn gedachten en gevoelens op papier. Beide passies komen samen in deze originele biografie.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402238617 / 978-94-022-3861-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 01-09-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 154
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Ja
Inkijk
In 1968, hij is dan 22 jaar oud, gaat Loudon Wainwright zich toeleggen op gitaarspelen en liedjes schrijven. Die eerste pogingen zijn uiteraard onhandig, maar wat dan al opvalt, is het gemak waarmee Wainwright schrijft. In de loop van zijn bijna vijftigjarige carrière zou hij meer dan vijfhonderd songs afleveren en daar zitten heel weinig grijze muizen tussen. De ironie wil dat Wainwrights enige hit, Dead Skunk, een snel geschreven niemendalletje was over een dode skunk die nogal wat stank verspreidt…
Loudon doet dan zoals iedere singer-songwriter die het wil maken: hij gaat optreden in de bars en clubs van New York. In die tijd is de wijk Greenwich Village (een dorp in een wereldstad) het mekka van de alternatieve muziek en levensstijl. Enkele namen: Bob Dylan, Simon and Garfunkel, James Taylor, buitenbeentjes Velvet Underground. In beroemde zaaltjes als de Gaslight en de Bottom Line moesten zij het kritische New Yorkse publiek overtuigen met niets dan hun stem, hun gitaarspel en hun songs. Podiumtechniek met belichtings- en geluidseffecten was onbestaand. De persoonlijkheid van de vertolker maakte het verschil. En daar had Loudon Wainwright toch wel enig voordeel op de concurrentie. De ongecontroleerde spastische bewegingen die hij voortdurend maakte, kwamen voort uit pure stress. Maar al snel had de kersverse entertainer door dat het publiek geestdriftig reageerde op zijn opgetrokken been, zijn tong die geregeld uitfloepte, zijn grimassen… Dus werden diezelfde gespeelde bewegingen een essentieel onderdeel van zijn act!
Loudon doet dan zoals iedere singer-songwriter die het wil maken: hij gaat optreden in de bars en clubs van New York. In die tijd is de wijk Greenwich Village (een dorp in een wereldstad) het mekka van de alternatieve muziek en levensstijl. Enkele namen: Bob Dylan, Simon and Garfunkel, James Taylor, buitenbeentjes Velvet Underground. In beroemde zaaltjes als de Gaslight en de Bottom Line moesten zij het kritische New Yorkse publiek overtuigen met niets dan hun stem, hun gitaarspel en hun songs. Podiumtechniek met belichtings- en geluidseffecten was onbestaand. De persoonlijkheid van de vertolker maakte het verschil. En daar had Loudon Wainwright toch wel enig voordeel op de concurrentie. De ongecontroleerde spastische bewegingen die hij voortdurend maakte, kwamen voort uit pure stress. Maar al snel had de kersverse entertainer door dat het publiek geestdriftig reageerde op zijn opgetrokken been, zijn tong die geregeld uitfloepte, zijn grimassen… Dus werden diezelfde gespeelde bewegingen een essentieel onderdeel van zijn act!