Super boek! Heel spannend en prachtig geschreven!
Dwalers
- Auteur
-
Noah Von Grimm
- Uitvoering
- Paperback
- Reviews
- 5,0 / 5 (2 reviews )
- Prijs
- € 22 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Flynn zijn leven gaat hem voor de wind. Hij studeert, heeft een hele groep vrienden en zijn carrière als rugbyspeler staat zo goed als vast. Wanneer hij met zijn team de zoveelste overwinning besluit te vieren in Port Angeles, verandert dit echter voorgoed. Een onverklaarbaar licht lokt hem de bossen in, waarna hij oog in oog komt te staan met vreemde reizigers. In zijn jaszak wordt het amulet van Grimm, één van de reizigers, gevonden. Pablo beschuldigd hem van diefstal en probeert Flynn met onaardse krachten te doodden. De jacht op Flynn is geopend.
Een spannende fantasy roman, die je meesleurt in de zoektocht naar antwoorden.
Een spannende fantasy roman, die je meesleurt in de zoektocht naar antwoorden.
Over de auteur
Noah Von Grimm (1995) groeide op in een creatieve familie met allerlei talenten. Al snel werd duidelijk dat ze een fantasierijke geest bezat. Op haar tiende schreef ze haar eerste kortverhalen en gedichten en deze evolueerden met de jaren. Haar voorliefde voor de natuur combineert ze door te schrijven in de bossen en creëert zo een pure sfeer, die zowel in haar verhalen als poëzie terug te vinden zijn.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402240511 / 978-94-022-4051-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 10-11-2017
- Taal
- Nederlands
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 264
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
‘Ik ga dood,’ fluisterde ik tegen mezelf.
Mijn stem stierf weg. Ik was kalm, alsof ik er vrede mee had.
‘Dit gaat pijn doen,’ zei ze zo lief als ze maar kon. Ze wilde me niet laten zien hoe erg de situatie was.
‘Hou hem vast,’ zei een mannenstem gehaast. Mona nam mijn polsen vast in een ijzeren greep, zodat ik niet kon bewegen. De pijn was te gruwelijk voor woorden. Ik stierf nog liever dan het allemaal bewust te moeten doorstaan en het zou niet lang meer duren. Ik schreeuwde het uit.
Alles draaide om die vreselijke, ontoelaatbare pijn. Het was afschuwelijk. Mijn maag keerde. Mijn ogen schoten prompt vol tranen. Weerzinwekkend, walgelijk. Ik kon het niet langer verdragen. Mijn lichaam trilde hevig en smeekte op te houden. Ik hield het niet meer uit.
Een paar sterke armen tilden me op. Een schouder duwde in mijn maag. Mijn lichaam hing levenloos over de ene kant van zijn lichaam. Alles werd zwart voor mijn ogen.
Soms zag ik een flits. Soms iets wit. Soms iets zwart. Of rood. Wat me wakker hield, waren de luide geluiden. Eerst de schoten, het gekraak en geroep. Bomen die kraakten. De wind die langs mijn oren suisde en naadloos overging in het geluid van bussen die stoom afbliezen, piepende banden en getoeter van auto’s overal rondom me. Soms werd het seconden lang volledig zwart. Niks anders dan pure leegte.
Soms werd het stil. Helemaal stil. Niks te horen. Die stilte was het meest vredevolle geluid dat ik ooit had gehoord.
Het effen zwart veranderde naar donkere wolken die onheilspellend boven me hingen. De regen viel met bakken uit de lucht. De druppels vlogen rechtstreeks naar beneden, kwamen recht op me af als kogels. Het was niet koud. Het was niet warm. Zelfs niet iets daartussen. Ik zag mezelf levenloos, alleen, naar boven kijkend. Roestend in de regen.
Mijn stem stierf weg. Ik was kalm, alsof ik er vrede mee had.
‘Dit gaat pijn doen,’ zei ze zo lief als ze maar kon. Ze wilde me niet laten zien hoe erg de situatie was.
‘Hou hem vast,’ zei een mannenstem gehaast. Mona nam mijn polsen vast in een ijzeren greep, zodat ik niet kon bewegen. De pijn was te gruwelijk voor woorden. Ik stierf nog liever dan het allemaal bewust te moeten doorstaan en het zou niet lang meer duren. Ik schreeuwde het uit.
Alles draaide om die vreselijke, ontoelaatbare pijn. Het was afschuwelijk. Mijn maag keerde. Mijn ogen schoten prompt vol tranen. Weerzinwekkend, walgelijk. Ik kon het niet langer verdragen. Mijn lichaam trilde hevig en smeekte op te houden. Ik hield het niet meer uit.
Een paar sterke armen tilden me op. Een schouder duwde in mijn maag. Mijn lichaam hing levenloos over de ene kant van zijn lichaam. Alles werd zwart voor mijn ogen.
Soms zag ik een flits. Soms iets wit. Soms iets zwart. Of rood. Wat me wakker hield, waren de luide geluiden. Eerst de schoten, het gekraak en geroep. Bomen die kraakten. De wind die langs mijn oren suisde en naadloos overging in het geluid van bussen die stoom afbliezen, piepende banden en getoeter van auto’s overal rondom me. Soms werd het seconden lang volledig zwart. Niks anders dan pure leegte.
Soms werd het stil. Helemaal stil. Niks te horen. Die stilte was het meest vredevolle geluid dat ik ooit had gehoord.
Het effen zwart veranderde naar donkere wolken die onheilspellend boven me hingen. De regen viel met bakken uit de lucht. De druppels vlogen rechtstreeks naar beneden, kwamen recht op me af als kogels. Het was niet koud. Het was niet warm. Zelfs niet iets daartussen. Ik zag mezelf levenloos, alleen, naar boven kijkend. Roestend in de regen.
Reviews
Wat een boek, in een ruk uitgelezen ! Zo spannend dat ik niet kon wachten, je wordt helemaal opgeslorpt in de sfeer van het verhaal . Verrassende woordspelingen, onverwachte gebeurtenissen en wentelingen ,écht een aanrader. Een jonge schrijfster die ik zeker in de gaten hou ...ongetwijfeld schrijverstalent ! Blijkbaar vanaf 16 jaar, heb er ook als volwassene absoluut van genoten, mijn zoon zit er nu met zijn neus in....