Wederom een ontroerend boek over Indy, grappig enerzijds en verdrietig om te lezen over het buitenlandse avontuur. Een aanrader!
Samenvatting
In dit tweede deel vertelt Indy, weer samen met haar baasjes, hoe zij opgroeit van een onstuimige puber tot een volwassen hond. Zij doet nog steeds haar best om de mensenwereld te begrijpen. Indy gaat terug naar haar geboorteland Bulgarije en zij bezoekt daar het asiel dat haar ooit redde van een bestaan als zwerfhond. Die reis verloopt anders dan verwacht en Indy raakt zwaar getraumatiseerd. Kan de bijzondere band tussen Indy en haar baasjes ervoor zorgen dat het uiteindelijk weer goed komt?
Over de auteur
Marcella de Wit-Kroese (1961) is getrouwd met Fred de Wit en woont in Boskoop. Ze is werkzaam als orthomoleculair voedingscoach in haar praktijk. Daarnaast voedt zij de voormalige zwerfhond Indy op. De opbrengst van haar eerste boek over Indy’s leven heeft zij, samen met Fred en Indy, gebracht naar het asiel in Bulgarije, Indy haar geboorteland. Na die reis besloot zij verder te schrijven over Indy.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402239225 / 978-94-022-3922-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 22-09-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Dieren
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 100
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik eet lekker en lig heerlijk in mijn eerlijk-veroverde-stoel en ben happy dog. Als Tango en ik samen zijn, zijn wij ‘twee draken’ zegt Marcella altijd maar ik weet niet wat draken zijn. Ik vermoed wel dat het ermee te maken heeft dat soms de voordeur wat moeilijker opengaat als er iemand thuis komt en ik ben met Tango samen thuis geweest. Tango doet dan altijd meteen heel raar, dan laat ze haar kop een beetje zakken, dan gaat ze zitten en geeft ze meteen allebei haar voorpoten in de handen van diegene die binnenkomt en dan blaft ze op heel hoge toon. Ik bekijk dat tafereel dan en snap er niks van. Ik doe dat nooit, ik sta dan gewoon en kijk baasje aan. Die zegt dan: ‘En jij weet zeker weer van niks?’ 'Nee’, denk ik dan, ‘ik weet nergens van’, en gaan we eerst wandelen en dan moeten we helpen opruimen. Baas Fred is weleens boos als hij moeilijk de deur in kan maar dat duurt nooit zo lang. Ik wacht dan maar rustig af, komt altijd goed. Laatst hadden Tango en ik ook samen pret gehad, de deur ging toen heel moeilijk open en zelfs Marcella keek wat bedenkelijk toen ze eindelijk binnen was. Tango wist niet wat ze moest doen, ze had bijna poten te weinig om in Marcella haar handen te leggen. Ik vond het allemaal niet zo’n probleem maar vond ook wel dat het toen lang duurde voor het opgeruimd was terwijl we goed geholpen hadden. Zelfs Kim kwam helpen en die had het over Sinterklaas die niet meer kwam maar ik snapte er niks van, Tango ook niet geloof ik. Er kwam ook die avond verder niemand, ook niet die Sinterklaas. Maar ik denk niet dat dat onze schuld was hoor.
Reviews (3)
Weer een spannend,verslavend en vrolijk boek over onze vriend Indy!Een plezier om te lezen en je kan gewoonweg niet stoppen eens je erin begint,zalig!!Hopelijk komen er nog vervolgverhalen over lieve Indy want beleefd elke dag zoveel nieuwe avonturen die wij heel graag ook door te lezen willen mee beleven,geweldig!!
Interessant en leerzaam boek, vooral als je zelf en zwerfhond hebt. Nooit gedacht dat een hond zo in shock kan raken en emotioneel kan reageren. We weten nog niet half wat er in die hondenkopjes omgaat en wat ze allemaal onthouden. De moeite waard om te lezen.
