Een heel leuk boek. Heb het met veel plezier gelezen. Echt een aanrader.
Samenvatting
Marina Bracum is niet gelukkig in het leven dat ze leidt. Als ze ineens een folder in haar handen gedrukt krijgt over emigratie, begint zich een idee in haar hoofd te vormen. Ze vertrekt naar Canada om een ranch op te zetten voor gehandicapte kinderen. Leef met haar mee hoe ze haar bekende leven achterlaat om haar droom te verwezelijken..
Over de auteur
Marina Badenhop (1952) leerde in 1975 haar man kennen en kreeg twee kinderen. In 2004 werd ze plotseling weduwe. Nu is ze oma van twee kleinkinderen. In 2010 is ze na 40 jaar werken, in de WAO terecht gekomen. In 2017 begon ze met schrijven om de ‘pijntjes’ te vergeten.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402242294 / 978-94-022-4229-4
- Uitgeverij
- Boekscout YO!
- Verschijning
- 19-01-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 180
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De volgende dag bij de briefing werd ik geïnformeerd wat er gebeurd was in de afgelopen week. De computers waren geleverd. De private computer was zo ver geïnstalleerd dat hij gebruikt kon worden. De konijnen hadden zich vermeerderd. Er waren twee paarden bij gekomen. Andy had de paarden voor een goede prijs kunnen krijgen en Bart heeft de deal gemaakt. Een driejarige merrie met de naam Amazone en een vijfjarige hengst genaamd Brownie - gek ik had niets gehoord bij de stallen. De reserveringen van de chalets waren tot einde van het jaar volgeboekt. De rijlessen waren volgeboekt tot augustus maar met de nieuwe paarden kwam er speling in de reserveringen. En de Boys hadden de bedrijfsrekeningen doorgegeven.
Toen iedereen weer aan het werk ging vroeg Bart om een gesprek. Ik ging kijken of het kantoor leeg was en ik bood Bart een stoel aan en ik ging achter het bureau zitten. Bart begon: "Ik wilde vragen hoe je erover denkt om met de paarden te fokken. Die brengen geld op als je ze verkoopt." Ik vertelde hem dat ik geen verstand had van fokkerij, maar dat ik het een goed idee vond. Bart had er ervaring mee en hij wilde met de dierenarts bespreken met wie en wanneer hij de paarden liet insemineren. Ik gaf hem toestemming om alles te regelen. Ik liep met hem mee naar de stallen om de twee nieuwe paarden te bekijken. Pete was in de box aan het werken. "Dit is Brownie van het boek, kijk maar." Ik lachte en gaf hem gelijk, het was een mooie hengst. Amazone keek een beetje argwanend, maar toen ik zachtjes tegen haar praatte, durfde ze op me af te komen.