De moord op Sneeuwwitje
- Auteur
-
Niels Van Pamel
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Thrillers
- Prijs
- € 20 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Eva’s moeder is gestorven. Haar vader is hertrouwd met Rayna, maar vertrekt op een dag op zakenreis. Eva blijft achter met haar stiefmoeder en Aimé, de bediende die haar vader heeft aangeworven.
Op Valentijnsdag 2017 wordt Eva’s lijk door een poppenmaker in Oostende gevonden. Commissaris Sarah Devriese en haar team van inspecteurs worden op het onderzoek gezet. De zoektocht naar verdachten en motieven wordt gestart, en dat met slechts één aanknopingspunt: een appel.
Op Valentijnsdag 2017 wordt Eva’s lijk door een poppenmaker in Oostende gevonden. Commissaris Sarah Devriese en haar team van inspecteurs worden op het onderzoek gezet. De zoektocht naar verdachten en motieven wordt gestart, en dat met slechts één aanknopingspunt: een appel.
Over de auteur
Niels Van Pamel is 24. Sinds zijn opleiding tot leerkracht Nederlands begonnen boeken hem te intrigeren. Daarom besloot hij ook zelf aan de slag te gaan. Alleen een onderwerp vinden was niet gemakkelijk. Als kind hield hij van sprookjes en hij schept er dan ook plezier in om verschillende aspecten daarvan in een moordverhaal te kunnen gieten. De moord op Sneeuwwitje werd afgewerkt in augustus 2017 en behoort – in tegenstelling tot sprookjes – tot de non-fictieve wereld.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402239621 / 978-94-022-3962-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-10-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 162
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De regen valt met bakken uit de donkere hemel. Af en toe wordt het toneel verlicht door een knetterende bliksemschicht achter de lange rijen huizen en winkels. Met de capuchon van mijn regenjas over mijn hoofd getrokken, een paraplu in de hand en laarzen aan mijn voeten ploeter ik door de diepe plassen die gevormd worden door de ongelijke vloer van de Langestraat.
Aan weerszijden doemen bars en cafés op uit de steeds donker wordende straat. Bij sommige flakkert een licht, bij andere blijft het duister, alsof al het leven is opgezogen door een zwart gat.
We snellen naar de plaats die ons een kwartier geleden is doorgegeven, afgezet met linten waarop het vlammeninsigne van de politie afgebeeld staat. Het wappert in de wind en wanneer we eronder kruipen, trekt de zwaartekracht een bomvol druppels naar de grond.
Het meisje dat in het midden van het afgezette vierkant ligt, bevindt zich in een vreemde, roerloze positie: haar hoofd in een hoek van negentig graden ten opzichte van haar lichaam en haar armen en benen wijd open. Alsof ze een ster is met een geknikte punt.
Het ergst van al is dat de panty’s, zwart, maar nog zwarter door de gutsende regen, tot op haar knieën hangen, waardoor haar jonge, gladde schede zichtbaar is. Zo ligt ze daar al ik-weet-niet-hoe lang… Zichtbaar voor het passerende volk dat een schuilplaats zoekt voor de regen. Ik ken het meisje niet, maar desondanks voel ik me kwaad worden.
Roger overhandigt mij haar identiteitskaart en ik lees af dat ze Sofie Haene heet en dat ze veertien jaar is. Veertien, verdorie…
‘O,’ roept Roger me toe. ‘Dit lag op enkele meters van haar lichaam.’ Hij steekt een doorzichtige zak met een bloedrode appel erin omhoog.
Aan weerszijden doemen bars en cafés op uit de steeds donker wordende straat. Bij sommige flakkert een licht, bij andere blijft het duister, alsof al het leven is opgezogen door een zwart gat.
We snellen naar de plaats die ons een kwartier geleden is doorgegeven, afgezet met linten waarop het vlammeninsigne van de politie afgebeeld staat. Het wappert in de wind en wanneer we eronder kruipen, trekt de zwaartekracht een bomvol druppels naar de grond.
Het meisje dat in het midden van het afgezette vierkant ligt, bevindt zich in een vreemde, roerloze positie: haar hoofd in een hoek van negentig graden ten opzichte van haar lichaam en haar armen en benen wijd open. Alsof ze een ster is met een geknikte punt.
Het ergst van al is dat de panty’s, zwart, maar nog zwarter door de gutsende regen, tot op haar knieën hangen, waardoor haar jonge, gladde schede zichtbaar is. Zo ligt ze daar al ik-weet-niet-hoe lang… Zichtbaar voor het passerende volk dat een schuilplaats zoekt voor de regen. Ik ken het meisje niet, maar desondanks voel ik me kwaad worden.
Roger overhandigt mij haar identiteitskaart en ik lees af dat ze Sofie Haene heet en dat ze veertien jaar is. Veertien, verdorie…
‘O,’ roept Roger me toe. ‘Dit lag op enkele meters van haar lichaam.’ Hij steekt een doorzichtige zak met een bloedrode appel erin omhoog.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek