Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Zotte opvliegers
Het waanzinnige leven op Madagaskar

Auteur

Huib Papenhuijzen

Uitvoering
Paperback
Genre
Reizen
Reviews
5,0 / 5 (5 reviews )
Prijs
19 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Een uitbraak van de pest, een nachtelijke aardbeving, vallende gekko’s en bizarre gebruiken van bewoners van het Rode Eiland Madagaskar. Je kunt het zo gek niet bedenken of Huib Papenhuijzen beleefde het en sleept de lezer in zijn enorme enthousiasme mee. Met een objectieve blik bespreekt hij gebruiken, die voor Westerse mensen bizar kunnen lijken maar hij geeft genoeg achtergrondinformatie om ze toch te kunnen begrijpen. Leitmotiv is zijn verwondering over het vaak paradoxale gedrag van mensen. Hij verzocht daarom Dwaasheid uit Erasmus’ Lof der Zotheid hem op deze reis te vergezellen. Huib Papenhuijzen heeft een prachtig boek geschreven waarin hij een goede balans heeft aangebracht tussen vermaak en lering. U zult zich buitengewoon amuseren!

Over de auteur

Huib Papenhuijzen (1948) onderzoekt de samenhang tussen concurreren en samenwerken. Beide gedragsfenomenen komen in de gehele levende natuur in allerlei verhoudingen voor en zijn de moeite van het bestuderen meer dan waard. In 1997 is hij begonnen met reizen naar tamelijk onbekende gebieden om daar in contact te komen met de plaatselijke bevolking en de natuur. Zo bezocht hij het hart van de Amazone, Wichí- en Pilagá-indianen in Argentinië, Joepiks in Kamtsjatka, Chamorro in de Stille Zuidzee en verwonderde zich over de egalitaire leefwijze van de Boerjaten in Mongolië en de Mikea in het zuiden van Madagaskar.

Productinformatie

ISBN
9789402239812 / 978-94-022-3981-2
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
03-11-2017
Taal
Nederlands

Genre
Reizen

Uitvoering
Paperback
Pagina's
104
Formaat
A5
Illustraties
Ja

Inkijk

De tegenstelling tussen land en zee kan niet groter zijn. Nota bene een Vezo-gids leidt ons over een paadje van rood woestijnzand doorheen het droge doornige bos. Terwijl hij vertelt, zoekt zijn hulpje allerlei reptielen, insecten en vogels op, zodat we een schat aan informatie bekomen over soorten die van de nood een deugd hebben gemaakt en weten te overleven in deze kurkdroge kokendhete omgeving. Jacintha, die nieuwsgierig vraagt hoe de Vezo-visser zoveel weet over de woestijn, krijgt een verassend antwoord – hij vraagt het de Mikea. Daar willen we meer van weten. Wie zijn in ’s hemelsnaam de Mikea? Die naam hebben we niet eerder gehoord en staat in geen enkele gids. Het Mikea volk, fluistert onze Vezo-gids, is een schuw volk dat zich teruggetrokken heeft in de droge doornige bossen. Zij leven volledig autarkisch en weten alles van dieren, planten, bomen, struiken, waterhoudende knollen, vruchten, eetbaarheid, medicinale krachten, dosering, enzovoorts. Zij kennen manieren om borstvoeding op te wekken, wondjes te helpen genezen, open wonden te beschermen tegen de vliegen en de bloeddruk te verlagen. De Mikea, die geen vlieg kwaad doen, zijn gehuld in een waas van geheimzinnigheid. Ze reageren alleen op de lokroep van wat overheerlijke pruimtabak. Waarom dit bijzondere volk zich zo afzijdig houdt moet ik later uitzoeken, want we worden inmiddels doodgegooid met wurgslangen, agressieve vechtkrekels, razendsnelle duizendpoten, giftige spinnen en bijtgrage schildpadden.

Reviews (5)

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Emy ten Seldam op 14-11-2017
Zotte opvliegers is beslist geen saai reisverslag. Huib Papenhuijzen heeft een originele, eigenzinnige en humorvolle wijze van schrijven. Hij beschrijft het leven op Madagaskar op zodanige wijze dat het een ander beeld geeft van de bevolking, de flora en fauna. Zijn persoonlijke visie en diepere beschouwingen zorgen voor een bijzondere kijk op land en bevolking die men niet in andere boeken zal tegenkomen. Bovendien is Huib Papenhuijzen een doorgewinterd reiziger, waardoor hij geen gevaar uit de weg gaat. Niet iedereen kan de moed opbrengen om diep in een vreemd land door te dringen, om allerlei bureaucratische obstakels te overwinnen, eigenaardigheden van de inheemse bevolking te doorgronden en vele gevaren van bijvoorbeeld wilde dieren te trotseren. Wij mogen als lezer in onze luie stoel niet alleen zijn opwindende reis meebeleven, maar krijgen hierdoor ook een diepere kijk op dit bijzondere eiland met haar bevolking.

door Marc van Roosmalen, primatoloog, bioloog en schrij op 21-11-2017
'Erg mooi geschreven en op een originele manier gebracht'

door Benno Smeitink op 21-11-2017
'Ik heb je boek inmiddels gelezen. Heel erg leuk! Je combineert een zeer interessante inhoud met een zeer humoristische schrijfstijl. Ik heb ervan genoten. Als econoom heb ik misschien wel een genuanceerder oordeel over de voor- en nadelen van concurrentie. Maar ieder zijn vak. Wat ik me na het lezen van je boek wel afvroeg is waardoor (en misschien wanneer) de mens zijn natuurlijke coöperatieve gedrag heeft ingewisseld voor een competitief gedrag. Als Erasmus-alumnus vond ik de citaten uit de Lof der Zotheid ook mooi verwerkt. Ik zal de Lof nog eens lezen. Het is alweer enkele decennia geleden. Kortom, een zeer geslaagd boek, dat ik met heel veel plezier gelezen heb.'
door André Dekker op 21-11-2017
'Het boek over de reis naar Madagaskar geeft veel informatie, niet alleen over jullie belevenissen, maar ook over het land en hoe de mensen daar leven te midden van de
gevarieerde natuur en omstandigheden, zelfs over de geschiedenis van het land, terwijl ook aan de orde komen maatschappelijke vraagstukken zoals concurreren en samenwerken, een onderwerp dat jou bezighoudt. Het geeft verschillende lagen in het boek en, denk ik, een goede mix.'

door August Hans den Boef, literatuurwetenschapper op 21-11-2017
'Wat een interessante verhalen! Zeker publicabel, met name door je kritische beschrijvingen, saillante details en de toepassing van je concurrentie-these....
Ik vind de passages het interessants waarin je de verschillende stadia en aarden van armoede van de diverse bevolkingsgroepen schetst, culminerend in die fascinerende Mikea. Ook die gemengde verzamelingen allochtonen uit China en elders. Je hebt ook oog voor de paradox van het wereldtoerisme. Een kleine groep wordt rijk en de rest (en de natuur) plukt alleen de wrange vruchten.'

Ook van deze auteur

Voorkant cover

Waar zijn de Bosjesmensen gebleven? Bericht uit Namibië

Huib Papenhuijzen

4 reviews

Na het verslag van zijn bezoek aan Madagaskar beschrijft Huib Papenhuijzen ditmaal het leven van de Bosjesmensen in Namibië. Deze interessante mensen leven al meer dan honderdduizend jaar als jagers-verzamelaars in Afrika. Nauwkeurig, toegankelijk en hier en daar humoristisch beschrijft hij hoe de Bosjesmensen in hun natuurlijke omgeving samenleven en wat de gevolgen waren van het verschijnen van andere bevolkingsgroepen in het zuiden van Afrika. De rode draad doorheen ook deze veldstudie is competitief en coöperatief gedrag, niet alleen van de mens, maar ook van allerlei bijzondere dieren en planten in dit droge woestijnland. Het enthousiasme en de leergierigheid spatten er vanaf en zuigen de lezer mee, zodat u verlangend uitziet naar meer.

18,50
Voorkant cover

Nooit meer concurreren Onderzoek naar de balans tussen samenwerken en concurreren tijdens de menselijke evolutie

Huib Papenhuijzen

2 reviews
De vroege mens was niet sterk, had geen gevaarlijke klauwen of sterke hoektanden en kon niet hard rennen. Hoe konden de kwetsbare Hominini (mensachtigen en mensen) op de gevaarlijke savannes van Afrika dan toch overleven en evolueren? Door intensief samen te werken. Allerlei evolutionaire aanpassingen aan de lichaamsbouw en van het gedrag leveren daarvoor het bewijs. Samenwerken was niet alleen het preferente gedrag van de evoluerende mens, maar is eveneens het dominante gedrag in de gehele levende natuur, want het is emergent. Nu is emergentie specifiek voor iedere soort. De menselijke emergentie voorziet in een bijzonder aanpassingsvermogen, waardoor Homo erectus zich vanaf twee miljoen jaar geleden al over een groot deel van de aarde kon verspreiden. Waarom Homo sapiens tijdens de sedentarisatie dan onderling begon te concurreren en of dat zelfdestructieve gedrag nog te stuiten is leest u in dit boek.
24,50