Schors
- Auteur
-
Nico Keuning
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 22 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Een traumatologe ontmoet in Bretagne een molenaar. Zijn vrouw is bij de geboorte van hun zoon gestorven. Daar komt hij niet overheen waardoor hij zijn zoon onvoldoende aandacht geeft. Zijn zoon wil naar zee en geeft hem als afscheid de pit van een pijnboom. Belooft terug te keren wanneer de boom takken als vleugels zal hebben gevormd. De molenaar plant de pit. Een tweede kans om zijn zoon te zien opgroeien. De boom groeit maar zijn schors gaat naarmate de tijd verstrijkt steeds meer schuren.
Over de auteur
Nico Keuning (61) wil door taal, verf of steen onze emoties zichtbaar maken. Taal vindt hij het meest fascinerend: met minimale middelen de mensen hun eigen beelden laten oproepen. Hij houdt van delen. Met zijn schilderijen en sculpturen doet hij dat door exposities. Zijn beeldtaal heeft hij al in gedichten en korte verhalen verwoord. Nu hoopt hij zijn debuutroman met jou te kunnen delen. Persoonlijk. Want zijn boek is ook jouw boek.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402240214 / 978-94-022-4021-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 27-10-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 182
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Ja
Inkijk
‘Op zijn 21e verjaardag had hij zijn spullen gepakt. Was naar mij toegelopen. Met die boodschap. Een boodschap die voor hem in de loop van de jaren steeds gemakkelijker was geworden om uit te spreken.’
‘Ik ga vissen. Op volle zee. De wind is aflandig.’
‘Voor zijn verjaardag vroeg hij geen cadeau. Wilde mij juist iets geven. Mij niet met lege handen achterlaten. Hij had zijn hand naar mij uitgestrekt. Ik had de mijne geopend. Verbaasd. Had hem gezegd dat hij me niets kon teruggeven omdat ik hem nooit iets had gegeven. Had hem gevraagd wat hij me dan wilde geven.’
‘Hoop.’
‘Dat was het enige maar veelzeggende woord geweest dat hij mij geantwoord had. En hij had een zaadje in de palm van mijn hand gelegd. Een pit eigenlijk. De pit van een pijnboom.’
‘Geven is een kunst, ontvangen een gave. Plant deze pit en laat hem onder jouw handen uitgroeien tot je eigen pijnboom. Als je me laat groeien ben ik altijd bij je. Kijk je naar de boom dan kijk je naar mij. Kijk naar mij tot je me ziet staan. Echt ziet staan. Laat me groeien tot je niet meer om me heen kunt.'
‘Ik ga vissen. Op volle zee. De wind is aflandig.’
‘Voor zijn verjaardag vroeg hij geen cadeau. Wilde mij juist iets geven. Mij niet met lege handen achterlaten. Hij had zijn hand naar mij uitgestrekt. Ik had de mijne geopend. Verbaasd. Had hem gezegd dat hij me niets kon teruggeven omdat ik hem nooit iets had gegeven. Had hem gevraagd wat hij me dan wilde geven.’
‘Hoop.’
‘Dat was het enige maar veelzeggende woord geweest dat hij mij geantwoord had. En hij had een zaadje in de palm van mijn hand gelegd. Een pit eigenlijk. De pit van een pijnboom.’
‘Geven is een kunst, ontvangen een gave. Plant deze pit en laat hem onder jouw handen uitgroeien tot je eigen pijnboom. Als je me laat groeien ben ik altijd bij je. Kijk je naar de boom dan kijk je naar mij. Kijk naar mij tot je me ziet staan. Echt ziet staan. Laat me groeien tot je niet meer om me heen kunt.'
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek