Ik ga het boek nu voor de 2e keer lezen! Echt goed!
Samenvatting
Danish is 20 jaar oud als hij met zijn familie vanuit India naar Nederland verhuist. Het leven in Nederland valt erg tegen doordat er geen geld is om te studeren. Samen met een aantal foute vrienden besluit hij een overval te plegen. Dit loopt compleet uit de hand waardoor Danish vijftien jaar cel en twee jaar tbs met een proeftijd van één jaar krijgt opgelegd. Hij besluit zijn leven te beteren waardoor het tweede jaar tbs hopelijk niet nodig zal zijn. De weg daarnaartoe is lastig maar als je eenmaal begonnen bent, kun je niet meer terug.
Over de auteur
Isabelle Donkers (2001) woont in Brabant. Ze is veel bezig met de wereld om haar heen, ook met migratie en de problemen die daarbij kunnen ontstaan. Tijdens een les maatschappijleer ontstond het idee voor ‘Kompas van het licht’. Een halfjaar later, in de zomervakantie, besloot ze het idee tot leven te brengen. Met het boek wil ze vertellen dat elk mens een goed mens kan zijn, ongeacht waar je vandaan komt.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402240993 / 978-94-022-4099-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 24-11-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 114
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Mala! dacht Danish al voor de derde keer die avond. Kinderen horen niet mee te helpen, dat gebeurt zelfs bij ons thuis niet! Alleen ik moet zo nodig wel helpen. Maar ik ben dan ook geen kind meer, dacht hij droevig. Hij was al 20 jaar maar volgens maai zou je dat niet altijd zeggen wanneer je hem zag.
Opnieuw vlogen zijn gedachten terug naar India. In zijn moederland was het altijd warm. Het was er nooit echt koud en je kon altijd zonder jas naar buiten. Eigenlijk wist hij voordat hij naar Nederland kwam niet eens wat een jas was. Ondertussen had hij geleerd dat het een soort dik T-shirt was met lange mouwen en met een rits in het midden. Oh, er zat ook nog een muts aan vast. Hoe noemden die Nederlanders die muts ook weer? Een ‘kapusjon’ toch? Ja, dat was het, een capuchon. Die kon je op je hoofd zetten wanneer het regende. Ja, de temperatuur in Nederland, daar kon hij boekdelen over schrijven. In Nederland was het dus koud. Het was er maar een paar dagen per jaar warm en dan werd dat meteen een hittegolf genoemd! Pff! De aanstellers, dacht hij. Niks gewend! Hij wilde wel eens zien hoe de Nederlanders eruit zagen nadat ze een maandje in India waren geweest! Hahaha dat zou lachen zijn, joh!
Hij merkte dat hij ondertussen wel erg negatief aan het denken was over de Nederlanders. Maar ergens vond hij dat juist wel grappig. Op de een of andere manier had hij gewoon iets tegen dat rare volkje. Diep in zijn hart wist hij wel hoe dit alles kwam. Hij miste India.
Opnieuw vlogen zijn gedachten terug naar India. In zijn moederland was het altijd warm. Het was er nooit echt koud en je kon altijd zonder jas naar buiten. Eigenlijk wist hij voordat hij naar Nederland kwam niet eens wat een jas was. Ondertussen had hij geleerd dat het een soort dik T-shirt was met lange mouwen en met een rits in het midden. Oh, er zat ook nog een muts aan vast. Hoe noemden die Nederlanders die muts ook weer? Een ‘kapusjon’ toch? Ja, dat was het, een capuchon. Die kon je op je hoofd zetten wanneer het regende. Ja, de temperatuur in Nederland, daar kon hij boekdelen over schrijven. In Nederland was het dus koud. Het was er maar een paar dagen per jaar warm en dan werd dat meteen een hittegolf genoemd! Pff! De aanstellers, dacht hij. Niks gewend! Hij wilde wel eens zien hoe de Nederlanders eruit zagen nadat ze een maandje in India waren geweest! Hahaha dat zou lachen zijn, joh!
Hij merkte dat hij ondertussen wel erg negatief aan het denken was over de Nederlanders. Maar ergens vond hij dat juist wel grappig. Op de een of andere manier had hij gewoon iets tegen dat rare volkje. Diep in zijn hart wist hij wel hoe dit alles kwam. Hij miste India.
Reviews (3)
Vlot geschreven met een goede moraal
In een keer uitgelezen. Ben benieuwd naar het vervolg.