Mooie personages die me het boek introkken.
Ik heb het boek gelezen met een lach en een traan.
Ik heb het boek gelezen met een lach en een traan.
Samenvatting
WAH is een gepensioneerde medisch laborant. Hij weet dat zijn dagen in onze wereld nog maar kort zullen zijn. Zijn jongste zoon besluit, na een lang verblijf in Nederland, om een sabbatical jaar op te nemen en deze tijd met zijn nog in Suriname wonende familie door te brengen. WAH vraagt zijn zoon om een gunst, “Zoon, wil je mijn levensverhaal optekenen?” Hij vraagt dit omdat hij zijn levensverhaal, via zijn jongste kind en zoon, met al zijn kinderen wil delen. Via anekdotes en korte verhalen vertelt hij aan zijn zoon hoe zijn leven was en wat hij vindt dat hij ervan terecht heeft gebracht.
Over de auteur
William R. Mettendaf, is een in Nederland woonachtige Surinaamse theatermaker en schrijver van toneelstukken, verhalen en ook romans. In zijn stukken legt hij vaak de nadruk op het overwinnen van moeilijkheden. Met zijn tweede roman ‘Onderweg met mijn vader’ wil hij een positieve bijdrage leveren aan het onderwerp van de afwezige vader.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402240481 / 978-94-022-4048-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 03-11-2017
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 190
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De geur van de verse okers en het zoet pittige aroma van de Madam Jeanette, die pa altijd als laatste op de rijst laat mee stomen, streelt mijn reukvermogen. Ik geef pa een brasa; dit doe ik sinds ik in Nederland woon. Als kind zag ik nooit mensen elkaar spontaan als begroeting omhelzen. Wat ik ook doe, is tegen mijn ouders vertellen dat ik van ze houd. Dat heb ik van Marokkanen en Fransen overgenomen. In het begin waren mijn ouders vrij onwennig wanneer ik ze een knuffel gaf en ze vertelde dat ik van ze hield, maar door mijn vasthoudendheid en mijn uitleg werd het steeds normaler. Dat ze het in het begin moeilijk hadden met mijn knuffels was iets Surinaams, als iemand vroeger een spontane brasa kreeg dan dachten ze dat hun einde nabij was. Ze vroegen dan steevast: “A no dede m’o dede toch?”
Reviews (3)
De schrijver neemt je mee in het verhaal van zijn vader én zijn mening daarover via de districten van Suriname. Voor iemand die Suriname kent is ook de herkenning van plaatsen en situaties leuk. Het is een makkelijk leesbaar boek die regelmatig een glimlach op mijn gezicht bracht.
Een uniek boek omdat Surinaamse mannen zich zelden uitspreken over zichzelf. Veel stemt tot nadenken, helpt je zaken in context te plaatsen. Prachtig is de reflectie van de zoon op de uitspraken van de vader. Hij ziet verschillen, maar ook overeenkomsten.
Uniek ook omdat vaders (ook hier) hun zoons zelden bij de hand nemen en bereid zijn om uitleg te geven over hun levenswijze. Een eerlijk boek waarin twee mensen zich kwetsbaar opstellen en veel is herkenbaar door mee te kijken
met de scherpe blik van de auteur.
Uniek ook omdat vaders (ook hier) hun zoons zelden bij de hand nemen en bereid zijn om uitleg te geven over hun levenswijze. Een eerlijk boek waarin twee mensen zich kwetsbaar opstellen en veel is herkenbaar door mee te kijken
met de scherpe blik van de auteur.
