Slingerend langs Lianen
Suriname 1965 - De start van een nieuw hoofdstuk in mijn leven
- Auteur
-
Joke Robles-Veringa
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Biografieën
- Reviews
- 4,7 / 5 (4 reviews )
- Prijs
- € 24 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Over de auteur
Productinformatie
- ISBN
- 9789402242799 / 978-94-022-4279-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 09-03-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Biografieën
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 370
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Inderdaad, na een minuut of vijftien te hebben geploeterd door diepe groeven over een spekgladde modderweg, waarbij je je adem inhoudt of we wel zullen kunnen doorrijden, stopt het busje en de chauffeur geeft aan dat we allemaal moeten uitstappen. Alle handbagage, dus ook de manden met kippen, moet men meenemen. Al glibberend en glijdend begeven we ons naar een wachtende korjaal.
Mijn open sandaaltjes met halfhoge hakken trek ik meteen maar uit. Mijn sportieve korte denim rokje is ook niet erg praktisch bij het in- en uitstappen, maar met behulp van Gerhards sterke armen lukt het zonder problemen. Het heeft heel wat voeten in de aarde voor alle passagiers mét hun hele hebben en houwen in het wankele bootje zitten. De bootsman kijkt lijdzaam toe en als iedereen een plaats heeft gevonden en de bagage goed verdeeld is, zodat de boot stabiel blijft, kunnen we eindelijk vertrekken onder een zacht, maar angstig gekakel van de kippenfamilie. Als ik om me heen kijk zie ik een uitgestrekt watergebied, omzoomd door lage begroeiing. Vogels in alle kleuren en schakeringen bevolken het gebied zowel in als boven het water.
"Dit gebied staat bekend als ‘bigi pan’, het is een groot natuurgebied, dat men tot reservaat wil benoemen vanwege de unieke flora en fauna."
Als ik een blik op de weg werp zie ik ons busje eerloos voortgesleept worden, maar het komt tenminste vooruit en zal ons straks weer verder brengen. Steeds dichter naderen we ons einddoel. De hete middagzon brandt ongenadig op mijn hoofd, mijn armen en in mijn nek. De hitte werkt versuffend, maakt me slaperig.
"Kan je je herinneren dat ik je schreef over mijn eerste rit met de bromfiets hierheen toen ik moest gaan solliciteren? Dat ik dichtbij Wageningen een verkoelende duik in het water had genomen om meteen ook het ergste stof van me af te spoelen?"
"Oh ja, dat is waar ook."
"Nou, dat was hier!"
Instinctief trek ik mijn hand van de bootrand af. Het water ziet er zo aanlokkelijk uit, diepblauw, bijna zwart met korte golfjes en lichte rimpelingen waar een briesje het oppervlak beroert. Kaaimannen? Hier? Niet voor te stellen, maar ik houd mijn handen toch maar binnenboord.
Dat betekent wel, dat we er nu bijna zijn.
Reviews (4)
Met heel veel plezier heb ik het snel uitgelezen.
Verrassend hoe Joke van een "ogenschijnlijk" detail, een meeslepend stukje weet te schrijven.
Ik sluit aan bij datgene wat Hermen heeft geschreven: Een vlot en beeldend geschreven boek. Chapeau!