Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

De vrouw van de dirigent

Auteur

Hans van den Berge

Uitvoering
Paperback
Genre
Romans
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

De prominente orkestdirigent Paul Eskamp en de ledemaatloos geboren Barbara Chalmers trouwen met elkaar. Dit boek beschrijft hun leven en in het bijzonder de problemen die haar lichamelijke tekortkomingen met zich meebrengen en de reacties van anderen op haar verschijning. Voor een buitenstaander is Barbara een totaal afhankelijke patiënt, terwijl intimi weten dat zij de mentale en intellectuele capaciteit heeft om een vooraanstaande rol in de samenleving te vervullen. Alleen al in Nederland geldt ongeveer hetzelfde voor duizenden mensen met aangeboren defecten, verlammingen, diverse ziekten, en voor slachtoffers van ongelukken. Dit boek is een interessant leesboek, maar ook een hart onder de riem voor allen wier situatie met die van Barbara vergelijkbaar is.

Over de auteur

Hans van den Berge (1930) is componist, schrijver en amateurfilosoof. Tot zijn zestigste was hij ingenieur, maar na zijn pensionering heeft hij een andere keuze gemaakt. Hij heeft zich altijd verzet tegen onrecht; een geboortedefect heeft in belangrijke mate die implicatie. Met muziek heeft hij zich levenslang bezig gehouden. In dit boek filosofeert hij over hoe de vrouwelijke hoofdpersoon door een sterk karakter de gevolgen van haar aangeboren defect overwint en in actie komt om lotgenoten te helpen.

Productinformatie

ISBN
9789402243499 / 978-94-022-4349-9
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
09-03-2018
Taal
Nederlands

Genre
Romans

Uitvoering
Paperback
Pagina's
214
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

‘Heb je bepaalde angsten?’
‘Ik ben doodsbang voor een mug of een wesp in de kamer. Ik kan zo’n snertding niet afweren. Soms word ik gek van jeuk, dan moet er iemand opgeroepen worden om me te krabben! Iets waar ik ook bang voor ben is verkoudheid, ik kan mijn neus niet snuiten. Dan hangt er zo’n vieze snottebel aan mijn gezicht, heel gênant. Op sommige plaatsen ben ik ook bang voor brand. Bij brand mag je de lift niet gebruiken en ik kan niet over de trap vluchten. Soms ben ik bang alleen gelaten te worden. Ik kan me wel verplaatsen in deze stoel, maar een hoge drempel of een dichte deur is het einde van de reis. En ik durf niet alleen op straat als ik daar buiten bereik van de alarmcentrale ben. Dit medaillon aan mijn halsketting is een drukknop. Die kan ik indrukken met mijn kin. In het huis waar ik woon stormt er dan een zuster naar me toe. Als ik buiten ben op het terrein is er een veiligheidsman in de buurt die me komt vragen wat de reden van het alarm is. Maar als ik verder weg moet, wil ik dat er iemand met me mee gaat.’
‘Heb je dat alarm vaak gebruikt?’
‘Nee, heel sporadisch. Het college waar ik studeer is heel beschaafd en ik woon op de campus, heel praktisch.’
‘Als je verder weg moet dan de actieradius van je rolstoel, hoe doe je dat?’
‘Ik heb een bus, zo’n kampeergeval. Die heeft een laadlift als van een vrachtauto en ik rijd in mijn stoel vanaf de lift naar binnen. Achter het dashboard zitten klemmen die de stoel automatisch vastzetten.’
‘Maar hoe bestuur je die bus?’
‘Niet. Dat moet iemand anders doen. Om auto te rijden moet je minimaal een paar beweegbare uitsteeksels hebben. Die heb ik niet, dus heb ik een chauffeur nodig. Dat is weer Adèle. Maar ik kom overal waar ik wil, ergo: geen probleem, behalve vaak verlies van wachttijd.’
‘Wat denk je dat de toekomst voor jou in petto heeft?’
‘Tja, daar vraag je me wat. Weet jij wat de toekomst voor jou in petto heeft?’
‘Nee, ik bedoel hoe zie je het vandaag?’
‘Wat wil je horen?’
‘Wanneer studeer je af?’
‘Volgend jaar en dan ga ik in Harvard verder.’
‘Hoe denk je in je levensonderhoud te voorzien?’
‘Als juridisch adviseur of zo. Ik kan moeilijk als advocaat optreden, reizen om onwillige getuigen te horen die het vertikken uit hun vijfde verdieping in een gebouw zonder lift naar beneden te komen, zie je het voor je? Maar ik kan misschien wel rechter worden als ze van het trapje naar de voorzittersplaats een hellingbaantje maken. En ik kan als ervaringsdeskundige andere gehandicapten met raad, maar niet met daad, bijstaan. Maak je over mij geen zorgen, ik kom wel goed terecht!’
‘Nou, daar drink ik straks een borrel op!’

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek