Het spannende verhaal pakt je vanaf de eerste pagina. Je krijgt het gevoel dat je het niet kunt weg leggen omdat je wilt weten hoe dit afloopt. Leest makkelijk. Zeker een aanrader!
Samenvatting
De schatrijke Australische familie Saxon, woonachtig op een landgoed ten zuiden van Melbourne, staat centraal. Hun rijkdom wordt vergaard door het delven van, en de handel in diamanten. Daniël is de enige zoon van de oude zieke James Saxon. Hij en zijn vriendin Eveline hebben een zoon van 9 jaar, Jamy. Zij besluiten uiteindelijk om met elkaar te trouwen. Na hun huwelijk gaan Daniël en Eveline op huwelijksreis naar Indonesië, waar ze ten onrechte, door de corrupte kolonel Kobol worden gearresteerd voor het zogenaamd in bezit hebben van verdovende middelen. Ze worden ‘veroordeeld’ tot 15 jaar en overgebracht naar het gevangeniseiland Klein Batavia. Door allerlei omstandigheden weet niemand of Daniël en Eveline nog in leven zijn, en de spannende zoektocht begint. Na een aantal vreemde gebeurtenissen en aanslagen, wordt langzaam het mysterie van de verdwijning duidelijk.
Over de auteur
Chris Hooghuis, geboren te Groningen, ging al vroeg van huis om te gaan varen bij de marine. Hij voer de hele wereld over. Begin jaren ‘60 ging hij bij de politie. Chris woonde met zijn gezin in Tilburg. Nadat hij met vervroegd pensioen kon, is hij begonnen met het schrijven van dit boek. Nadat hij ziek werd, is hij op 71 jarige leeftijd overleden. Zijn zoon Robert heeft het op zich genomen om zijn boek, ter nagedachtenis van zijn vader, uit te willen geven.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402245158 / 978-94-022-4515-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 11-05-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 318
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Daniël was nog niet bekomen van de eerste schrik, want Tong had op het punt gestaan hem te doden, of hij werd aangesproken met pa.
‘Jamy?,’ stamelde hij en er blonken tranen in zijn ogen.
‘Ja, pap, ik ben het.’ Beide mannen vielen elkaar in de armen.
De zoon had zijn vader weer teruggevonden en minutenlang hielden zij elkaar vast. Daniël maakte zich steeds even los uit de omarming om zijn zoon goed te bekijken, want hij had veertien jaar van zijn jeugd gemist en door die tijd waren de beelden in zijn geheugen steeds vager geworden. J.D. keek naar zijn vader.
Hij had zijn beeld en dat van zijn moeder nog wel duidelijk in zijn geheugen, omdat hij regelmatig foto’s van hen had bekeken. Het geluid van de weer bij kennis komende Tong deed hen elkaar loslaten. J.D. trok Tong omhoog en vader en zoon pakten ieder een arm van de nog versufte kapitein. ‘Een ogenblik, pap,’ zei J.D. en hij liet Tong los en liep naar een kast in de hoek van de kamer. Snel opende hij deze, haalde er iets uit en stak het in zijn broekzak. Daarna voerden ze de kamp-commandant uit de villa om hem aan commissaris Sorong over te dra-gen.
Eveline zat voor hun huisje voor zich uit te staren, terwijl John speelde met wat autootjes die zijn vader in de voorbije jaren voor hem had ge-maakt. Door de ontwikkelingen van de laatste dag was ze totaal van haar stuk gebracht. Ze kon haast niet geloven dat er nu snel een einde zou komen aan hun gevangenschap. Al die jaren had ze gebeden en ge-hoopt en nu was het dan eindelijk zover. Een deel van haar zei nog steeds dat het niet waar kon zijn, maar de woorden van het meisje, die haar sinds jaren weer bij haar echte naam noemde, brachten weer hoop en zo werd ze tussen hoop en vrees heen en weer geslingerd.