Samenvatting
Als kind gaat het Imke voor de wind en lijkt ze een veelbelovende toekomst tegemoet te gaan. Toch ontwikkelt ze geleidelijk aan een eetstoornis. Wat volgt is een lange tocht langs ziekenhuizen en klinieken, maar bovenal een zoektocht naar zichzelf. In 'Röstirondjes en rollade' beschrijft Imke op een openhartige manier haar gevecht tegen de anorexia. Met de nodige humor geeft ze een inkijkje in haar leven in de eetstoorniskliniek.
Inkijk
Ik weet niet of ik boos of verdrietig ben (of allebei) als ik vervolgens aankom bij beeldende therapie (BT). Hoewel Nicole me de afgelopen maanden al veel geleerd heeft over emoties, blijf ik het lastig vinden om te benoemen wat ik voel. Nicole zelf bemerkt dit keer echter een hoop opgekropte agressie. Ik bereid me voor op weer een sessie knippen en plakken, tekenen of schilderen, maar plotseling krijgt Nicole een idee. Ze heeft mij dit nog nooit eerder laten doen, zegt ze. Ze heeft dit überhaupt nog nooit een cliënt laten doen. Mijn interesse is gewekt en met betraande ogen kijk ik hoe ze op een groot vel een soort dartbord tekent en het op de deur hangt. Ze drukt me een homp klei in mijn handen. "Gooien maar!", klinkt het bemoedigend. Aarzelend blijf ik op mijn plek staan. Ik kan hier toch niet zomaar met klei gaan gooien tegen een geïmproviseerd papieren dartbord, dat is toch hartstikke raar? Nicole voelt mijn getwijfel, neemt de klei uit mijn handen en gooit het richting de deur. "Veertig punten!", juicht ze. "Nu jij." Er verschijnt een kleine glimlach om mijn mond. Met volle kracht richt ik de klei op de roos. Boem, vijftig punten. Op deze manier is therapie best leuk!