Mama ik ben kwijt
Verdwaald in een depressie op zoek naar het licht
- Prijs
- € 21 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Over de auteur
Productinformatie
- ISBN
- 9789402244434 / 978-94-022-4443-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 06-04-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 188
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
De eerste zonnestralen proberen stiekem naar binnen te gluren, wanneer ik al druk bezig ben om alle koffers in te pakken. Als een bezetene raas ik door het huis heen. Zo netjes en geordend als ik normaal ben, zo slordig ben ik nu. Alle kleren verdwijnen in onwillekeurige koffers. Schoon bij vuil en andersom. De koelkastinhoud verdwijnt in een vuilniszak, behalve wat flesjes drinken, ik ben nog helder genoeg om te bedenken dat we die vandaag nog weleens hard nodig zullen kunnen hebben. Net wanneer ik bezig ben de grote opblaasdieren uit het zwembad te vermoorden (heel meenemen gaat natuurlijk nooit en leeg laten lopen duurt een eeuwigheid) staat Benthe in de deuropening. ‘Mam? Wat doe je?’ vraagt ze geschrokken. Ik blijf stokstijf staan en probeer snel de situatie te overzien. Ik kijk naar mezelf maar ik besef al gauw dat het er niet al te best uitziet. In mijn ene hand houd ik een groot mes (ze hebben hier geen kleine scherpe mesjes) en in de andere een grote orka, die slap naar beneden hangt.
'Benthe’, zeg ik vertwijfeld terwijl ik zachtjes de orka op de grond leg (alsof dat nog helpt). Snel loop ik naar haar toe en wil haar omhelzen. Ruw duwt ze mijn handen weg. ‘Mam! Ik vraag je wat! Wat doe je met mijn orka? En waar zijn al mijn kleren?’ Benthe kijkt om haar heen en kijkt me dan weer niets begrijpend aan.
‘Benthe kindje, kom even zitten’. ‘Ik wil helemaal niet zitten!’ schreeuwt Benthe boos.
‘We gaan naar huis Benthe’, zeg ik vastbesloten. ‘Je weet dat ik me niet goed voel. Ik wil gewoon terug naar Nederland, zodat ik naar een fatsoenlijke dokter kan. Ik wil hier gewoon niet blijven, geen minuut langer! En het spijt me ontzettend voor jou en voor Tammy en natuurlijk ook voor je vader. Maar ik kan gewoon niet anders Benthe. Het spijt me!’