Inspiratie heb ik genoeg, altijd al gehad. Als jong mens liet ik me al vroeg inspireren door dichters, verhalenschrijvers en grote idealisten. Goede acteurs bootste ik na en die lieten me dromen van een grote carrière.
Het toneel lokte en lonkte mij, en als 15-jarige ging ik stiekem op auditie bij Cas Baas. Hij was in die tijd een zeer gerespecteerd regisseur.
Oh, die auditie en die aardige man. Dat vond ik natuurlijk omdat hij wel wat in mij zag. Ja hoor, echt waar, overgelukkig was ik dat hij me op zijn toneelschool wilde aannemen.
Thuisgekomen werd dat verrukkelijke gevoel meteen de grond ingeboord.
"Komt niks van in", zei mijn moeder.
En ik: "Maar ik heb talent."
Hielp allemaal niet, want mijn moeder vond dat ik ‘daar’ naar de knoppen ging. Men sprak al over de Gooise mat.
"Je mag naar amateurtoneel, maar het lijkt me beter", zo mijn moeder, "dat je voor je beroep iets met kinderen doet."