Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Onder de Trap
Oorlogsdagboek van Herman de Bats - De Hongerwinter 1944-1945

Auteur

Hedy de Bats

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,0 / 5 (2 reviews )
Prijs
18 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

‘Onder de Trap’ gaat over een gewoon Nederlands gezin. Tot dit gezin behoorde Herman de Bats (een tiener), zijn ouders, en broer Jan. Daarbij hun lieve hond Cora. Zij woonden in Den Haag en hebben daar de Tweede Wereldoorlog meegemaakt. Herman hield een dagboek bij, waarin vaak dag voor dag de situatie van het gezin, als ook van andere mensen beschreven wordt. Herman en zijn broer Jan zaten op gevaarlijke momenten ondergedoken. Dit om te voorkomen dat zij door de Duitse bezetters opgepakt zouden worden, mogelijk met desastreuze gevolgen. Hoe vaak hebben zij wel niet in spanning gezeten toen zij zagen dat V2-raketten werden gelanceerd. Soms mislukte zo’n lancering en kwam de V2, al slingerend en wentelend, rakelings over hun huis. Noodgedwongen, door voedselgebrek, aten zij gepofte tulpenbollen en suikerbieten om te kunnen overleven. Met een kristalontvanger ontvingen zij berichten van Radio Oranje uit Londen. Ook via illegale kranten volgden ze de ontwikkeling van de oorlog. Dankzij de geallieerde mogendheden maakten zij de bevrijding mee en kwam er een einde aan die verschrikkelijke oorlog. Voor Herman waren de meest griezelige momenten van zijn hele verhaal toch wel het zich verschuilen onder de trap.

Over de auteur

Hedy de Bats (de auteur) is de dochter van Herman. Zij is op 21 december 1959 in Den Haag geboren. Hedy was bijna twee jaar oud toen zij naar Bennebroek verhuisde en groeide daar op. Na haar opleiding directie secretaresse is Hedy van 1982 - 1992 werkzaam geweest als eerste klas stewardess op internationale vluchten. Een groot deel van haar leven woonde zij in Engeland. Daar studeerde zij Art & Design en fotografie. Sinds 2006 woont zij met haar dochter Lexie weer in Bennebroek, de Gemeente Bloemendaal. Hedy is auteur, grafisch vormgever en illustrator. Herman schonk haar zijn oorlogsdagboek in 2004. Zij vond dit zo’n kostbaar exemplaar en besloot het dagboek en de oorlogsverhalen van Herman in samenwerking met hem in boekvorm te gaan publiceren. Deze oorlogsverhalen mogen niet verloren gaan.

Productinformatie

ISBN
9789402244090 / 978-94-022-4409-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
23-03-2018
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
92
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

ZONDAG 14 JANUARI 1945
De temperatuur in de woonkamer is, zoals al vele dagen, acht graden. Je bent niet in staat wat te doen. Ik vroeg aan grootmoeder, die op bed lag, of ze het koud had. Dat was niet zo, gelukkig maar. Ze lag onder twee dikke wollen dekens. In haar kamer was ook geen verwarming dus ook acht graden. ’s Middags om 2.30 uur gaat de kachel pas aan om het eten te gaan koken. De temperatuur stijgt tot dertien graden. We stoken met het gruis van het kolenpad. In de krant wordt gewaarschuwd dat er maatregelen genomen worden tegen het huizen- en plantsoenpaden slopen. De sloop van leegstaande huizen is gevaarlijk omdat men bang is voor het instorten van de huizen. Enkele huizen staan reeds op instorten. We gaan ’s avonds om 8.00 uur naar bed en staan om 8.30 uur in de ochtend op. Vader heeft bloembollen besteld: 50 kg. Ze moeten heerlijk smaken en zijn erg voedzaam.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Debby op 05-05-2018
Het verhaal Onder de trap geeft je inzicht over hoe het laatste jaar van de oorlog is verlopen voor jonge mannen. De honger en de vindingrijkheid hier mee om te gaan. Het doet je beseffen dat leven in vrijheid zo belangrijk is. Iets dat moet worden gekoesterd. Door het boekje ge lezen sta je daar bij stil. Het verhaal van Herman leeft door dit boekje voort en geeft de na-oorlogse generatie inzicht over hoe het is om te leven tijdens de bezetting.
Geschreven door Annemiek Duijvesteijn op 12-05-2018
Met veel belangstelling het dagboek gelezen. Ik woonde ook in de Appelstraat 134 en heb mijn herinneringen aan het laatste jaar van de oorlog. Ik was toen bijna 6 jaar. Kooltjes zoeken op het middenpad van de Vlierboomstraat en dat heerlijke witte brood. De Duitsers die aanbelden en het huis doorzochten of er nog jonge mannen waren. Mijn vader lag met TBC op bed en ze wisten niet hoe snel ze weer naar buiten moesten. Na de oorlog sigaretten vragen voor mijn moeder aan de Canadezen die in de buurt gelegerd waren. Uw dagboek lezende, kwamen al dieherinneringen weer boven. Ik zal het ook aan mijn dochter laten lezen, het is zo'n goed tijdsbeeld, zij heeft er geen idee van. Fijn dat u dit allemaal opgeschreven heeft.