Dit eerste boek, geschreven door mijn voormalig buurmeisje, moest ik natuurlijk lezen. Lekker van genoten en een verhaal met een verrassend (open) einde.
Samenvatting
Na haar stage is Do in dienst gekomen bij het bedrijf van haar vriend, samen wonen ze in het voormalige ouderlijk huis van de oma van Do. Omdat oma niet meer zelfstandig kon wonen heeft ze het huis overgedragen aan Do, omdat zij per se wilde dat het huis in de familie blijft. De reden daarvan is voor Do nooit duidelijk geworden, of toch wel? Er gebeuren dingen in het leven van Do die ze niet kan verklaren, al haar hele leven hoort en ziet ze dingen waarvan ze niet weet of ze echt zijn of niet. Net als die ene ingrijpende gebeurtenis.
Over de auteur
Brenda Smits (1974) woont met haar man en twee dochters van 11 en 14 in IJsselstein. Nu de kinderen steeds zelfstandiger worden, is er meer ruimte om te schrijven. Dat doet ze al enige tijd op haar blog (op Facebook) die alleen toegankelijk is voor leden. Hier kreeg ze steeds vaker de opmerking dat ze een boek zou moeten schrijven. Aangemoedigd door haar lezers en partner begon Brenda met schrijven en nu een jaar later ligt haar eerste boek op de plank.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402244625 / 978-94-022-4462-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 20-04-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 150
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Toen Do de volgende morgen wakker werd, deed haar hele lichaam pijn en was ze door en door koud. Langzaam kwam ze overeind en ze liep naar de badkamer. Ze bekeek zichzelf in de spiegel en schrok van wat ze zag. Haar make-up zat over haar hele gezicht gesmeerd en haar haar stond alle kanten op. Snel draaide ze zich om, ze liep naar het bad, draaide de kraan open en liet het bad vollopen. Het kleine straaltje uit de kraan liet het bad langzaam vullen. Ze liet zich op de wc zakken en bleef bewegingloos zitten. Gekwetst worden door de twee mensen waarvan je zoveel hield, deed onmenselijk veel pijn. En waarom zouden deze mensen dat willen? Als je zoveel van iemand hield, dan kon je de ander toch niet zoveel pijn doen? Ze dacht aan de avond ervoor, aan Tim, die ook meisjes pijn deed. Dat waren meisjes die hij niet kende en zij kenden hem niet.
Na een minuut of vijf deed ze haar kleren uit en liet zich in het hete water zakken. Langzaam liet ze zich verder zakken totdat ook haar hoofd onder water was. Hier was het stil en hoorde ze alleen haar eigen gedachten. Hoe had dit allemaal kunnen gebeuren, wanneer was het allemaal gebeurd en hoe lang was dit al bezig? Recht onder haar neus en ze had niks door gehad. Al die keren dat hij moest overwerken, al die keren dat ze daarover geklaagd had bij Tanja. Was hij wel overwerken of was hij dan bij haar? Die vragen spookten door haar hoofd maar ze wist de antwoorden niet.
Reviews
Leuk boek, heerlijk verhaal! Je blijft geboeid lezen tot het einde.
