De warmste woorden krijg je als je koud bent

Over bekende Nederlanders zijn, bij wijze van spreken, boekenkasten vol biografieën geschreven. Maar hoe zit het dan met het leven van ‘de gewone mensen’? Hun leven blijft doorgaans onderbelicht of zelfs helemaal buiten beeld.

In dit boek valt te lezen, dat het geleefde leven van deze mensen er juist óók toe doet. Het laat zien dat de verhalen daarover een kleurenpalet opleveren van een onbegrensde diversiteit en – zo je wilt – menselijke schoonheid.

Een levensverhaal over het doen en laten en het zweten en zwoegen kent ook zijn humor en schoonheid, zijn warmte en aanstekelijke anekdotes, die de nabestaanden een bron van troost en kracht opleveren.

Nadat Evert Eshuis (1944) is gestopt als vrijwillig- uitvaartspreker bekroop hem het gevoel dat het werken in het wereldje van de uitvaart niet alledaags is. Het is zeker geen onderwerp waar je het over hebt om je gezelschap wat te animeren op verjaardagen en partijtjes. Het maken van een biografie is echter boeiend. Daarom bood het schrijven van deze verhalenbundel uitkomst om toch een deel van de door hem bewerkte levensverhalen, anekdotes en de zekere humor die je in dit werk meemaakt, over het voetlicht te brengen.

Gewoonlijk is het 's avonds op vijf december pakjesavond, zijn kinderen in volle verwachting en is er in ons land over het algemeen één grote gezelligheid in het gezin. In één fataal moment kan dit beeld op wel erg wrede wijze worden verstoord.

Het is zo 'n jaar of wat geleden, dat er op pakjesavond omstreeks de klok van half zes een verkeersongeval plaatsvindt. Het noodlot voltrekt zich ergens in de buurt van Ratingen, niet ver van de luchthaven Düsseldorf in Duitsland. Een ongeval met zeer ernstige en helaas onuitwisbare gevolgen. Er komen drie mensen bij dit ongeval om het leven; daarnaast is er één zwaargewonde. Twee van slachtoffers zijn de betrokken chauffeurs, zo vermeldt daags na het ongeluk een krantenartikel. Het derde dode slachtoffer bij deze tragedie is een vooraanstaande Duitser. En natuurlijk: dit is nieuws. Maar voor familie, vrienden en bekenden van de betrokken slachtoffers betekent zo'n bericht zoveel méér. De confrontatie met dit nieuws is immers schokkend. Zeker als je beseft, dat er bij de betrokken gezinnen zoveel ongeloof, verdriet en verslagenheid zullen heersen. Zoals in het geval van Trudie op het moment dat aan haar bekend wordt gemaakt, dat uitgerekend haar innige vriend Paul één van de slachtoffers is. Bovendien is Paul de vader van zijn dochters, de kinderen ook, van wie jij de zorgen op je hebt genomen. Maar Paul is niet meer, zo dringt het langzaam maar zeker tot haar door. Juist nu, op deze pakjesavond zal hij er niet bij zijn, voorgoed en voor altijd is hij uit haar leven weggenomen.

Ongeloof, verdriet en vertwijfeling: het zijn bepaald niet de surprises waarop je op pakjesavond zit te wachten. In de regel kondigen momenten van verbijstering zich niet aan en het zijn soms deze onaangename verrassingen waarmee je in een mensenleven kan worden geconfronteerd.