Winkelmand Zoeken Contact Zelf uitgeven
Voorkant cover van Koorddansen boven het ravijn
Achterkant cover van Koorddansen boven het ravijn
Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Koorddansen boven het ravijn
Dagboek van een eigenwijze mantelzorger

Auteur

Jennifer & Tom

Uitvoering
Paperback
Prijs
€ 23 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)

Samenvatting

Een persoonlijk verhaal van twee mensen die elkaar vonden in 2007, samen gelukkig zijn en lol in het leven hebben. Totdat in 2014 bij één van de twee acute leukemie wordt vastgesteld, een ommezwaai van 180 graden in beide levens. Er volgt een zwaar traject van behandelingen. Na een lange periode van eigenwijs de mantelzorg alleen fulltime te willen doen, wordt er later met behulp van familie, vrienden en hun werkgever steeds meer hulp geaccepteerd en is er gelegenheid om af en toe parttime mantelzorger te zijn.

Een deel van de opbrengst van dit boek zal worden geschonken aan Roparun. Hun motto is: "leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven".

Over de auteur

Jennifer werkt al jaren in de zorg met mensen met een verstandelijke beperking. Zorgen zit in haar bloed. Nadat haar man Tom geconfronteerd wordt met acute leukemie, wordt ze fulltime mantelzorger. Een zware taak, die het nodige vergt van haar. Om al haar gedachtes, frustraties en verdriet te uiten, heeft ze een dagboek bijgehouden. Voor mantelzorgers is er te weinig geregeld in Nederland. Ze hoopt met dit boek meer begrip te kweken voor mantelzorgers en een steun voor andere mantelzorgers te zijn.

Productinformatie

ISBN
9789402245110 / 978-94-022-4511-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
11-05-2018
Taal
Nederlands
Uitvoering
Paperback
Pagina's
324
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Vrijdag 17 oktober 2014

Het blijft een zware strijd die Tom moet leveren. Ondanks dat de waardes van 0,4 naar 0,5 zijn gegaan, geeft dit nog steeds geen garantie voor de toekomst. De arts vertelde hem vanmorgen dat als de eerste chemo wel was aangeslagen, de overlevingskans misschien zeventig procent was geweest. Maar aangezien het toch de agressieve vorm is, werd er een aantal weken geleden al gesproken over minimale overlevingskansen, maar wat is mini-maal? Vandaag heeft de arts dus wel percentages genoemd: slechts dertig procent. Dit wil ik helemaal niet horen en ik geloof ook niet dat Tom aan de ‘verkeerde kant’ van de lijn zit. Het is vast m’n kop in ‘t zand steken; dat weet ik. Maar voor mij is dit nu wel de enige manier om sterk te zijn en overeind te blijven voor hem. Tom kan het er niet bij hebben als ik er ook nog eens als een wrak bij zit, ondanks dat ik me wel zo voel. Hij vertelde me dat vanmorgen tijdens het fietsen zijn hoofd ook vol met spookge-dachten raakte, waardoor hij moest stoppen met fietsen, anders was hij er vanaf gevallen. Gelukkig was hij niet alleen. Weer zo'n moment waarvan ik vind dat ik dus gewoon bij hem hoor te zijn. Hij geeft ook duidelijk aan dat hij het fijn vindt om mij steeds dicht in de buurt te hebben. Als je diep in mijn hart kijkt, dan is mijn wens ook om zo veel en zo lang mogelijk bij hem te zijn. Helaas, de Nederlandse wetgeving beslist anders. Ik zal toch aan het werk moeten. Tenzij ik onbetaald verlof neem. Helaas is dat nu een onhaalbare zaak voor mij.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek