De beershifter
Deel I van de shifter-serie

Ryan heeft letterlijk alles. De beste meiden, geweldige vrienden en boven alles is hij ook nog eens een stoere beershifter. Niet alleen verandert hij in een beer, maar ook zijn hele lichaam is als een god geworden sinds zijn eerste shift. Alles loopt perfect op rolletjes, totdat hij een weddenschap met zijn moeder aangaat. Die weddenschap stuurt hem voor twee weken naar een dramakamp in de zomervakantie! Waarom moet hij zo nodig tussen al die nerds zitten? Het kamp wordt echter al snel interessant doordat hij zijn ware heeft gevonden. Zijn ware als in dé enige grote liefde in het leven van een shifter. Hij weet het, zijn beer weet het, maar nu moet zij er nog achter komen.

Chrétienne Tink is geboren en getogen in Goirle. Nadat ze de opleiding voor basisschool leerkracht met succes had afgerond, besloot ze dat het tijd was om een andere kant op te gaan. Namelijk om haar fantasieën en ideeën op papier te zetten. Vanuit natuurwandelingen, dagdromen en muziek haalt ze de inspiratie voor haar verhalen. Humor, fantasie en romantiek spelen hierbij belangrijke rollen.

Na een half uur in het bos te hebben gelopen, kwam Isabel aan op haar favoriete plek. Een grote boom stond midden in het gras met daaromheen een struikgewas gevuld met mooie bloemen. De wind ruiste door de bladeren, waardoor haar zorgen compleet werden weggewaaid. Terwijl ze tegen de grote boom aan leunde, deed ze haar ogen dicht. Ze luisterde met genot naar de verschillende geluiden van de natuur. De eekhoorn die een noot aan het eten was, de vogels die aan het zingen waren, een beer die haar kant op kwam.
EEN BEER DIE HAAR KANT OP KWAM?
Isabels ogen sprongen spontaan open van haar laatste waarneming. Ze luisterde nog eens goed, maar wist dat ze het de eerste keer al goed had gegokt. Ze hoorde het gehijg van de beer dichter naar haar toe komen. Haar hart begon tien keer sneller te kloppen, terwijl de adrenaline door haar lijf heen stroomde. Wat moest ze doen bij het tegenkomen van een beer? Nu wegrennen in de hoop dat de beer haar niet zal zien? Blijven staan zodat de beer haar geen bedreiging vond en weer weg ging?

Wat ze ook wilde doen, het was al te laat. Een zwarte snuit stak langzaam door het struikgewas en kwam steeds dichter bij Isabel. Terwijl ze haar adem probeerde in te houden, voelde ze haar lichaam hard kloppen. De warmte van zijn adem kon ze in haar nek voelen, waardoor haar nekharen nóg verder overeind kwamen. Haar vingers beefden en haar benen waren aan de grond vastgenageld. De stilte en spanning leken wel uren te duren, totdat de beer met zijn kop door de struik ging. De donkere haren waren kleverig en bleven een beetje haken aan de struiken. De beer leek er echter niet zo geïnteresseerd in te zijn. Ze keek de enorme beer recht in zijn kleine ogen aan en bleef stokstijf stil staan. De snuit van de beer was duidelijk haar geur aan het opsnuiven, terwijl de beer langzaam naar voren stapte. Isabel probeerde geen onverwachtse bewegingen te maken door voorzichtig een centimeter naar de zijkant te stappen.