Voorkant cover van "Zuur en van de muziek"

Achterkant cover van "Zuur en van de muziek"

"Zuur en van de muziek"

Auteur: Roelof Loos
Uitvoering: Paperback
Genre: Romans

Prijs: € 19 ,50
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

“Zuur en van de muziek”, het verhaal over een vreemde, maar zeer leerzame levenservaring van een jonge vrouw, die uiteindelijk haar levensgeluk vindt. Levensgeluk, verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven, het verschil maken tussen zelf leven en geleefd worden. Het begin van het verhaal is ook het eind, de cirkel van het leven is rond.

Over de auteur

Roelof Loos (1948) leefde zijn jeugd in Assen, waar ook twee grootouders woonden. Zijn opa was een rustig en evenwichtig iemand, die vaak merkwaardige uitspraken deed, zoals ‘dan ben je zuur en van de muziek’. Meestal werden zijn uitspraken door zijn omgeving als onzinnig aangeduid. Maar het stille water had diepe gronden en vaak kwam de wijsheid pas later aan de oppervlakte.

Roelof werd er door geraakt, besloot om nooit "Zuur en van de muziek" te worden en de ‘boodschap’ met dit boek door te geven.

Productinformatie

ISBN: 9789402246698 / 978-94-022-4669-8
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 03-08-2018
Taal: Nederlands

Genre: Romans

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 122
Formaat: A5
Illustraties: Ja

Inkijk

Het is er vrijwel donker. De gang is erg smal, haar handen strijken voorzichtig langs de wanden en ze voelt de ruwe steenblokken, nat en ijskoud. Ook boven haar hoofd is weinig ruimte, ze voelt het plafond als ze een arm omhoog strekt.
Ze is in een donkere tunnel.
Er is alleen het geluid van haar ademhaling, van haar eigen hartslag, van haar schuifelende voeten en haar tastende handen. Verder is het stil, doodstil. IJskoud vocht sijpelt uit de vele scheuren in de muren.
Soms licht het koude vocht even op in een vreemde paarsblauwe gloed. Het zorgt heel even voor een spookachtig flauw licht, maar het is nauwelijks voldoende om echt iets te kunnen zien.
Op de tast schuifelt ze heel voorzichtig verder over de ruwe en ongelijke vloer.
Ze heeft geen idee waar ze vandaan komt, geen idee waar ze heen gaat. Ze weet niet waar ze is en waarom ze hier is.
Maar hier zijn geen antwoorden, dus stelt ze geen vragen, want 'het is zoals het is'.
Deze nauwe tunnel, deze koude duisternis is haar wereld, al heel lang. Ze kent niet anders.
Ze rilt, koud, altijd maar koud.
Moeizaam schuifelt ze verder.