Kerstavond 1944
Drentse oorlogs- en verzetsroman

Het leven op het platteland in Drenthe kabbelt ook in de Tweede Wereldoorlog gewoon door, totdat in 1943 steeds meer mensen in Drenthe in het verzet komen, ook de schoenmaker Theo met zijn vrouw Fien. Hij wordt steeds actiever in het verzet tegen de Duitsers. Hij helpt onderduikers, piloten, joden en jongemannen die niet in Duitsland willen werken voor de Duitsers. Er ontstaat een liefdesrelatie tussen een ondergedoken verzetsman uit Rotterdam met de streng christelijke boerendochter uit Ruinerwold. Is deze relatie bestand tegen de vooroordelen ten tijde van de oorlog of overleeft de liefde altijd?

Na een werkzaam leven als Delftse horecaondernemers van de Altena Hoeve gaan Ger en Ria Timpman van hun verdiende rust genieten. Dan overlijdt de moeder van Ger en vinden ze in het ouderlijk huis allemaal documenten over de vader van Ger uit de Tweede Wereldoorlog die in het verzet diende. Hier begint Gers passie om een goed oorlogsverhaal te schrijven gebaseerd op zijn vaders leven tijdens het verzet, inclusief de hartstochtelijke liefdesrelatie tussen een Rotterdamse onderduiker en een streng christelijke boerendochter uit Ruinerwold.

Bij boer Gerard de Weerd zaten veel onderduikers, zijn boerderij werd gebruikt voor neergeschoten piloten en onderduikers uit het verzet, dit was het eerste adres voor die piloten, wegens de ligging aan de dokter Laryweg. Als die Duitsers plotseling zouden binnenvallen, hadden ze gelijk een vluchtroute naar Havelte, via de weilanden en een smal zandweggetje. Achter de boerderij was een hele grote schuur, met een grote hooiberg ernaast. In deze schuur was een vrij grote zolder met een dikke dubbele wand, waar de onderduikers achter konden liggen. Bij onraad werden ze direct gewaarschuwd door de 2 herdershonden , die boer Gerard had. Zo gauw als er mensen op zijn erf kwamen, sloegen die honden keihard aan en dan hadden de onderduikers tijd om zich achter de wand te verstoppen. Volgens Theo zaten er acht onderduikers: twee jonge Joodse mannen uit Amsterdam, Sam en Jozef genaamd, twee verzetsmensen, Bertus en Sybrand uit Rotterdam en vier jongemannen uit Den Haag die niet naar Duitsland wilden, om daar voor de Duitsers in de oorlogsindustrie te gaan werken. Het was Theo’s taak om te zorgen dat boer Gerard op tijd zijn distributiekaarten en geld kreeg zodat hij voldoende levensmiddelen kon kopen voor alle mensen, die bij de boer en zijn gezin ondergedoken zaten. Dit werd meestal gedaan door de oudste dochter van de boer, Jantien. Ze was een struise Drenthse jonge vrouw van 22 jaar met een vlotte uitstraling. De jonge onderduikers flirtten graag met haar. Maar Jantien had alleen oog voor die stoere Bertus uit Rotterdam. Hij was goed gespierd en had een prachtige zwarte bos haar met mooie bruine ogen. Helemaal de smaak van Jantien. Bertus en Sybrand hadden verschillende overvallen gepleegd in Rotterdam en werden al lang gezocht door de S.D. Maar via verschillende onderduikadressen konden ze nog steeds uit handen blijven van de Duitsers en nu zaten ze bij boer Gerard in Ruinerwold. Op een mooie zondagmiddag had Bertus afgesproken met Jantien, onder het mom, zei hij tegen zijn lotgenoten, ik ga een wandeling maken, wat hij wel vaker deed, al was dat niet zonder gevaar natuurlijk...