Hoewel de problematiek en frustratie van de personages in de verhalen soms best wel triest is en de boventoon lijken te voeren, zonder frustratie en probleem ook geen ongemak, is het zeker geen zwaarmoedige bundel. Het is juist de humor en de vette knipoog die hier en daar opduikt waardoor je luchtige verhalen leest die weten te boeien en je af en toe met een glimlach uitleest. Verder zijn de situaties soms dichtbij huis zodat je ze wel voor je kunt zien en begrijpen hoe sommige mensen in sommige situaties terecht kunnen komen. Ook doordat de verhalen zeer verschillend zijn blijft de lezer scherp, benieuwd naar een volgend verhaal en hoe dat zal gaan lopen.
De titel is goed gekozen. De personages hebben de hoop dat het gene wat ze zoeken gevonden zal worden maar komen van een koude kermis thuis. In een interview met de schrijver las ik ook dat deze ijdele hoop ook de rode draad is die door de verhalen heen loopt.
Ook de cover is zeer apart en van de hand van de schrijver zelf. De voorstelling is de weg die een persoon wil gaan en dus zeer goed bij de inhoud van de verhalen past.
De korte verhalen hebben mij aangenaam verrast en kan ik van harte aanbevelen. Het staat garant voor een paar uurtjes leesgenot.