Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Mijn vader was schizofreen
En door mijn overgeeffobie ben ik ook een beetje koekoek

Auteur

Martina Homberg

Uitvoering
Paperback
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Vroeger werden mensen met een psychische stoornis op de brandstapel gegooid of afgezonderd en zonder enige vorm van behandeling, met ketens aan de muur, of in een dwangbuis vastgehouden, zodat zij geen kant meer op konden. Dit boek gaat over mijn vader die schizofreen was. De vele herinneringen die ik daar aan heb en als klein meisje door de lange gangen van Provinciaal Ziekenhuis in Santpoort liep. De gevolgen voor het gezin die daardoor ontstonden, zoals een gedwongen opname of een bijna uithuisplaatsing. Verder wil ik geheel losstaand van mijn vader, ook mijn overgeeffobie en de angststoornissen die daardoor zijn ontstaan aan de man brengen. Onbegrip, angst, dingen niet meer durven en gevoelens vol schaamte die je overkomen wanneer je klem zit binnenin jezelf.

Over de auteur

Martina Homberg is moeder van twee jongens en is woonachtig in Zaandam. In Amsterdam Noord heeft zij haar doorgaans gelukkige jeugd doorgebracht, met hier en daar een (flinke) obstakel. De herinneringen aan deze obstakels heeft zij (meestal onder het genot van een stukje chocola) op papier gezet. Met het uitbrengen van haar verhaal hoopt zij dat het taboe van psychische stoornissen meer bespreekbaar wordt. Desondanks heeft ze zelf ook wel het gevoel dat ze volledig met de billen bloot gaat, nu iedereen haar persoonlijke verhaal kan lezen.

Productinformatie

ISBN
9789463895187 / 978-94-638-9518-7
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
30-08-2019
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
222
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Ja

Inkijk

Op dat moment kon mijn vader niet meer zelf beslissen en moesten wij dit voor hem doen. Ik zeg stellig moesten, want zo voelde het. Mijn vader was op dit moment niet in staat om zelf in te kunnen schatten hoe ver heen hij was en hoe diep hij in zijn psychose zat. Wij konden hem dit niet meer duidelijk maken, hoe vaak wij dit ook probeerden. Uiteindelijk ging het steeds slechter met hem en zag het er niet naar uit dat dit beter ging worden. Sterker nog, het zou alleen maar slechter worden, omdat alle medicatie uit zijn bloed zou verdwijnen en er geen nieuwe medicatie meer bijkwam. Hoe slecht het zou kunnen aflopen, was iets waarover ik nog steeds niet wilde nadenken. Verder bedacht ik dat ik dit niet alleen voor onszelf deed, om onszelf weer veilig te kunnen voelen. Maar natuurlijk deed ik het zeker ook voor mijn vader. Mijn lieve vader die op dit moment wel buiten zichzelf leek te zijn getreden en zichzelf helemaal niet meer was. Want wat zou er gebeuren als het inderdaad helemaal mis ging en hij mijn moeder iets zou aandoen? Hij zou daardoor in de gevangenis terecht komen. Hij zou dan misschien wel hulp en medicijnen krijgen, waardoor hij weer langzaam terug zou komen in de realiteit. Dan zou hij beseffen wat hij gedaan had. Ik wist zeker dat hij daar zo verdrietig door zou zijn, dat hij daar nooit overheen zou komen. Als mijn vader zou beseffen dat hij tijdens die kutziekte mijn moeder pijn zou hebben gedaan dan zou hij dat zichzelf nooit kunnen vergeven. En ook hiervoor moesten wij hem beschermen. Ik zou het mijzelf niet kunnen vergeven als ik niet alles voor hem zou hebben gedaan wat er binnen mijn macht lag om hem te helpen. Maar het bleef ‘fucking’ moeilijk. Mijn gedachten vlogen alle kanten op. Wat moest ik doen! Wat was wijsheid! Waar deed ik goed aan?!

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek